ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΤΕΛΗ

ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ ΟΥΤΕ ΝΙΚΕΣ ΜΕ ΓΙΑΛΑΤΖΙ ΠΕΝΑΛΤΥ, ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΙΣΟΦΑΡΙΣΑΜΕ.
ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΟΤΑΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΤΕΛΗ

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Μία ομάδα είναι ο λαός της, οι παίκτες της, ο προπονητής της και η διοίκησή της.
Όλοι μαζί ενωμένοι, συντεταγμένοι και με ιεραρχία. Όταν σπάσει ένας κρίκος, οι μηχανισμοί αυτάμυνας, που αφορούν στην αγάπη για τη φανέλα και τα χρώματα της, συσπειρώνουν τους υπόλοιπους και ο δρόμος συνεχίζει...
Για να δούμε τί έχει μείνει στην ΑΕΚ...
Διοίκηση; Ας μην το συζητάμε.
Προπονητής; Δυστυχώς, παρά τα όσα εγώ ο ίδιος πίστευα, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον οποίο η ΑΕΚ χρωστάει τις πιο χρυσές της σελίδες, γράφει αργά και βασανιστικά και τις πιο μαύρες. Η ιστορία γράφει (και αυτό δεν σβήνει) ότι ο Μπάγεβιτς ήταν ο βασικός συντελεστής για να αναγεννηθεί ο Ολυμπιακός από τις στάχτες του και να θεμελειώσει, εις βάρος του ελληνικού ποδοσφαίρου και της ΑΕΚ, το πιο βρώμικο καθεστώς που πέρασε ποτέ από τον ελληνικό αθλητισμό.
Παίκτες; Ακόμα και αυτοί που έχουν ταλέντο, δεν ξέρουν πού έχουν έρθει, ούτε το βάρος της φανέλας που φοράνε, ούτε τί σημαίνει να είσαι ΑΕΚ. Οι περισσότεροι βλέπουν την ΑΕΚ σαν σκαλοπάτι για να πάνε σε άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ακόμα και οι νεαροί, όπως οι Μάκος, Ταχτσίδης δεν βλέπουν την ομάδα σαν ευκαιρία να γίνουν η σημαία της.

Κακά τα ψέματα... Το μόνο που έμεινε στην ΑΕΚ είναι ο κόσμος της. Αυτός όμως, από μόνος του δεν φτάνει, για να συγκαλύψει τα εγκλήματα που γίνονται εις βάρος μίας ιστορικής ομάδας, όπως η Ένωση.

Το 1924, οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα από την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία, έχτισαν μία ομάδα που να τους αντιπροσωπεύει. Ο ρόλος της ήταν να βρίσκουν σε αυτή ένα σημείο αναφοράς και εξωραϊσμού. Η ΑΕΚ ήταν γι' αυτούς ένα κομμάτι της ταυτότητάς τους. Μέσα από δυσκολίες, διωγμούς, οικονομική ανέχεια, κατάφεραν να οικοδομήσουν μία τεράστια ελληνική ομάδα, όπου οι παίκτες της μετέφεραν στο γήπεδο το ήθος και το πάθος αυτής της κληρονομιάς. Γι' αυτό η ΑΕΚ έγινε μεγάλη. Γι' αυτό η ΑΕΚ αγαπήθηκε ακόμα και από κόσμο που δεν είχε προσφυγική προέλευση.
Σήμερα, μία ομάδα χωρίς ρίζες, πλέον, (ούτε το γήπεδό της δεν έχει), ποιος θα μπορέσει να ξαναζωντανέψει αυτή τη φλόγα; Ο Σάχα και ο Σκόκο; ΜΑ αυτοί είναι μισθοφόροι! Ο Νοτιάς με τον Θανόπουλο; Μα αυτοί είναι επιχειρηματίες! Ο μόνος που μπορούσε, στην παρούσα συγκυρία ήταν ο Νικολαΐδης, αλλά καβάλησε το καλάμι και χάθηκε. Ο Μπάγεβιτς, η τελευταία ελπίδα, αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε. Για δύο λόγους: ο πρώτος γιατί τον έχει ξεπεράσει η εποχή του. Ο δεύτερος και πιο βασικός, γιατί τα εκατομμύρια του Σωκράτη τον έκαναν επαγγελματία. Και εδώ χρειαζόμαστε ανθρώπους με περισσότερη καρδιά και μικρότερο πορτοφόλι.

Η επόμενη μέρα είναι μαύρη. Το μπάσκετ δείχνει το δρόμο που έρχεται και στο ποδόσφαιρο.
Τα νέα παιδιά δεν θα μεγαλώσουν χωρίς να δουν την ΑΕΚ να παίρνει τίτλο. Θα μεγαλώσουν απλώς, χωρίς ΑΕΚ. Και αυτό θα είναι κρίμα, και για εμάς τους ΑΕΚτζήδες (έτσι κι αλλιώς εμείς θα μείνουμε τέτοιοι) και για την υπόλοιπη κοινωνία που θα μάθει να ζει με τους πλούσιους και τους νεόπλουτους με τις παράγκες και τη βρωμιά, χωρίς ελπίδα και χωρίς ανάσα.

Το τέλος πλησιάζει. Δυστυχώς...

ΑΝΤΕ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ, ΡΟΜΠΕΣ!!!

1. PANDELIS KAFES
2. CARLOS LUCIANO ARAUJO
3. YOUSSOUF HERSI
4. GERALDO ALVES
5. DANIEL MAJSTOROVIC
6. GIORGOS ALEXOPOULOS
7. JUAN FRANCISCO GARCIA GARCIA JUANFRAN
8. TAMANDANI NSALIWA
9. LEONARDO RODRIGUES PEREIRA
10. RAFIK ZOHEIR DJEBBOUR
11. GUSTAVO MANDUCA
12. SANEL JAHIC
13. DIMITRIS KOUTROMANOS
14. GRIGORIS MAKOS
15. NIKOS KARABELAS
16. ROGER GUERREIRO
17. ANTONIS RIKKA
18. ISMAEL BLANCO
19. PANAGIOTIS LAGOS
21. MIHALIS PAVLIS
22. GIANNIS ARABATZIS
23. SEBASTIAN SAJA
24. KOSTAS MANOLAS
26. SEYDOU YAHAJA
27. MILAN LUKAC
28. THODORIS MOSCHONAS
29. KRISZTIAN NEMETH
30. ILIE IORDACHE
31. NIKOS GEORGEAS
32. IGNACIO MARTIN SCOCCO
34. PANAGIOTIS TAHTSIDIS
37. SEYDOU YAHAJA
87. NICOLAS ALEXIS BIANCHI ARCE
90. SAVVAS GENTSOGLOU

MAZI ME TON DUSAN BAJEVIC

ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΗΡΘΑΤΕ, ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΕ, ΟΥΤΕ ΠΟΙΑ ΦΑΝΕΛΑ ΦΟΡΑΤΕ.

ΑΝΤΕ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΣΑΣ!!!

ΥΓ. ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟ ΝΟΤΙΑΔΕΣ ΜΑΖΙ

ΜΠΡΑΒΟ ΘΡΥΛΕ!

Εχω μιλήσει με βαρείς χαρακτηρισμούς, για τον Ολυμπιακό, ιδιαίτερα μετά τα αίσχη που έγιναν στο ντέρμπυ με την ΑΕΚ. Μετά την απόφασή της διοίκησής του να μην υποβάλει ένσταση κατά του αγώνα με τον Πανσερραϊκό, πρέπει να του πω απλά και τίμια ένα ΜΠΡΑΒΟ, με όλα τα γράμματα κεφαλαία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι είχε κάθε δικαίωμα να προσβάλει το κύρος του αγώνα και δεν αμφισβητεί κανένας, ότι τα αρμόδια δικαστήρια θα τον δικαίωνε. Θα ήταν και σωστό και νόμιμο. Ο Πανσερραϊκός, έστω και για δύο λεπτά, έκανε αντικανονική συμμετοχή παίκτη.

Μία τέτοια ενέργεια από πλευράς Ολυμπιακού, θα ήταν ωστόσο έξω από κάθε κανόνα ηθικής και fair-play. Και όσο και αν οι σημερινές ομάδες είναι ΠΑΕ, δηλαδή επιχειρήσεις, δεν μπορεί κάποιος να μη λαμβάνει υπόψη ότι είναι και σύλλογοι με ιστορία και γι' αυτό πρέπει να έχουν "μπέσα". Χθες λοιπόν, ο Ολυμπιακός έχανε καθαρά από τον Πανσερραϊκό, όταν έγινε η λάθος αλλαγή, που διορθώθηκε σε δύο λεπτά.

Επίσης, είναι φανερό ότι ο κανονισμός που υποχρεώνει τις ομάδες της Β' Εθνικής να έχουν στην εντεκάδα έξι παίκτες με δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική Ελλάδας, στερεί από τις ομάδες αυτές τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν της ομάδες της Α΄ Εθνικής με όλα τους τα όπλα.

Η νίκη του Πανσερραϊκού ήταν πέρα για πέρα δίκαιη. Χωρίς καμία σκιά και χωρίς καμία αμφισβήτηση. Μία μεγάλη ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός έπρεπε αντρίκια να βγει και να πει: "Χάσαμε δίκαια, συγχαρητήρια στον Πανσερραϊκό!". Η διοίκηση του Ολυμπιακού αυτό έκανε. Μπράβο της, λοιπόν. Με την στάση της απέφυγε την πλήρη απαξίωση από την αθλητική κοινή γνώμη. Και επιπλέον, κέρδισε συμπάθειες, κλείνοντας τα στόματα ακόμα και των πιο σκληρών επικριτών της.

(ελπίζω, βέβαια, να μη χρειαστεί να ανακαλέσω τα εύσημα, γιατί διαβάζω ότι η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ θα επέμβεια αυτεπάγγελτα για να δώσει το ματς στον Ολυμπιακό. Αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ, τέτοια μεθόδευση).

ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΚΑΤΑΡΑ!

ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ - ΑΕΚ 2-1

Σκόρερς: Παβλόφ 51', Αλούμονα 85' - Μπλάνκο (πεν) 31'

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:
ΜΠΑΤΕ: Βερέμκο, Λιχτάροβιτς (66' Γκοαριάν), Σοσνόφσκι, Σίτοφ, Γιούρεβιτς, Βολόντκο, Κρίβετς, Νετσάχικ, Παβλόφ (55' Σκάβις), Μπορντάχοφ (85' Αλούμονα), Ροντιόνοφ.
ΑΕΚ: Σάχα, Γιάχιτς, Μαϊστόροβιτς, Άρτσε, Χουανφράν (62' Καράμπελας), Καφές, Ενσαλίβα, Σκόκο, Μαντούκα, Νέμεθ (83' Λεονάρντο), Μπλάνκο (59' Μάκος).

Κίτρινες Κάρτες:
Βολόντκο, Γκοαριαν, Σοσνόφσκι - Μαϊστόροβιτς, Καφές, Άρτσε, Μαντούκα.
Κόκκινες Κάρτες:
Μαϊστόροβιτς (2 κίτρινες), Άρτσε (2 κίτρινες).

Διαιτητής: Σάμπο (Ούγγρος)

Πάνω που λες ότι η ομάδα αρχίζει να βρίσκει τον εαυτό της, πάνω που, βλέποντας τον αγώνα, αρχίζεις να διαπιστώνεις ότι οι παίκτες μας και ποιότητα έχουν και ψυχή και πάθος, έρχονται όλες οι συμφορές να πέσουν πάνω απ' το κεφάλι σου και να σε ρίξουν ακόμα πιο κάτω από εκεί που ήσουν.
Αυτή η ομάδα είναι ευλογημένη από την αγάπη των οπαδών και του κόσμου της. Είναι όμως κατατρεγμένη από τη μοίρα, καταραμένη από τον Θεό!
Το παιχνίδι ξεκίνησε άσχημα για την ΑΕΚ, που μπορεί στο πρώτο 20λεπτο του αγώνα να μην απειλήθηκε από τους Λευκορώσους, αλλά δεν μπόρεσε να βγάλει σωστά την μπάλα από την περιοχή της και να δημιουργήσει φάσεις. Στη συνέχεια όμως, οι Ενωσίτες άκουσαν τις φωνές του Μπάγεβιτς, έβαλαν την μπάλα κάτω και κυριάρχησαν. Η πρώτη γραμμή άμυνας (τα αμυντικά χαφ), με ηγέτη τον Ενσαλίβα, συνεπικουρούμενο από τον Καφέ και τον γενναίο Σκόκο, έκοβε σωστά και έβγαζε την ομάδα στην αντεπίθεση. Σε μία από αυτές, ο Νέμεθ κέρδισε πέναλτι, που δεν έδωσε όμως ο Ούγγρος διαιτητής. Στην επανάληψη της φάσης στο 31' ο Σάμπο υποχρεώθηκε να δείξει την άσπρη βούλα. Ο Μπλάνκο ευστόχησε και η Μπάτε εξαφανίστηκε από το γήπεδο... Θα μπορούσε μάλιστα να δεχτεί και δεύτερο γκολ, αν οι Σκόκο, Μπλάνκο, Νέμεθ ήταν πιο προσεκτικοί στην τελική πάσα.
Στην επανάληψη βρήκαν την ΑΕΚ συμφορές.
Μεγάλο λάθος του Σάχα στο 51'. Σουτ από μακριά, ο Αργεντίνος δεν συγκρατεί την μπάλα, που πάει σε αντίπαλο. Προβολή του Σάχα, για να αποτρέψει το μοιραίο, η μπάλα φτάνει σε πόδι αντιπάλου (πάλι), ο οποίος ισοφαρίζει σε 1-1!
Δύο (!) λεπτά αργότερα, άγαρμπο μαρκάρισμα του Μαϊστόροβιτς στη μεσαία γραμμή (!), δεύτερη κίτρινη και έξω. Περνάει στο ματς ο Μάκος, σε θέση δεξιού μπακ, πάει ο Γιάχιτς στο κέντρο της άμυνας.
Πέντε λεπτά μετά, τραυματίζεται ο Χουανφράν! Η ομάδα παίζει με 9 για πέντε λεπτά, μέχρι να ζεσταθεί ο Καράμπελας και τον αντικαταστήσει.
Από το 60' και μετά προστίθεται και η κατάρα Σάμπο. Ο Ούγγρος τα σφυρίζει όλα ανάποδα! Δεν δίνει στην ΑΕΚ ούτε φάουλ. Κλείνει την ΑΕΚ πίσω και σε στημένη φάση η ΑΕΚ δέχεται το δεύτερο γκολ πέντε λεπτά πριν λήξει το ματς. Ακόμα και την καθυστέρηση (με έξι αλλαγές και συνεχείς διακοπές για τραυματισμούς) αντί να καρατήσει τουλάχιστον 4' έδειξε μόλις 2'!
Στο τέλος απέβαλε και τον Μπάγεβιτς, επειδή τόλμησε να χαμογελάσει ειρωνικά...

Αν υπάρχει ορισμός του "όλα στραβά", αυτός είναι το δεύτερο ημίχρονο του ματς.
Θα ήταν κρίμα ωστόσο να μην αναφερθούμε στην εξαιρετική απόδοση του Ενσαλίβα (έκοβε τους πάντες, έκανε ελάχιστα λάθη στις μεταβιβάσεις), του Γιάχιτς (αλάνθαστος, ως δεξί μπακ) και του Σκόκο (και μαχητής και μπαλαδόρος), στον εξαιρετικό Χουανφράν, στον θετικό Άρτσε (παρά το βρίσιμο που του έχω ρίξει σε αυτό το blog) και τον εργάτη Καφέ.
Κακοί οι Μπλάνκο, Νέμεθ (ο Ούγγρος έδειξε την κλάση του μόνο στη φάση που πήρε το πέναλτι), ανεπίτρεπτη η δεύτερη κίτρινη για την κλάση του Μαϊστόροβιτς, τραγικό λάθος ο Σάχα, που για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι "πνίγει" γκολ.

ΣΤΟΝ ΘΕΙΟ ΛΟΥΚΑ

Όταν είσαι παιδί δεν ξέρεις... Μένουν στο μυαλό σου μόνο οι μυρωδιές και τα χρώματα. Η μυρωδιά από το φρέσκο γρασίδι της Νέας Φιλαδέλφειας. Τα χρώματα της ομάδας. Της μίας και μοναδικής: της ΑΕΚ.

Όταν είσαι πιτσιρίκι, ακούς τους ήχους της εξέδρας. Βλέπεις την μπάλα να χάνεται. Τους παίκτες να τρέχουν. Να πανηγυρίζουν. Να καταθέτουν στο γήπεδο την ψυχή τους.

Μετά μεγαλώνεις και αρχίζεις να μαθαίνεις. Πρώτ' απ' όλα τα ονόματα των "Θεών". Ο Μαύρος, ο Λάκης, ο Ντούσαν, ο τρελό-Αρδίζογλου, ο Μανωλάς. Τα ονόματα των ηρώων: ο Χρηστίδης, που έπιασε τα πέναλτυ, ο Νικολούδης, ο Τάσσος, αργότερα ο Κόμης Εστερχάζι και ο Σάντμπεργκ. Ακόμη πιο μετά ο Τόνι... Και μετά μαθαίνεις για τους μύθους: ο Φάντροκ.

Ο Θείος Λουκάς συγκαταλέγεται στους μύθους... Αυτούς που δεν τους είδαμε ποτέ στο γήπεδο, αλλά τους ακούγαμε... Τους ακούγαμε στις διηγήσεις των παλαιότερων. "Σαν τον Μπάρλο κανείς". Στις συνεντεύξεις των παικτών. "Ο Μπάρλος μας είχε σαν παιδιά του". "Ο Μπάρλος έχτισε την πιο μεγάλη ΑΕΚ".

Ο Θείος Λουκάς δεν ήταν μόνο ο μεγάλος παράγοντας. Ο μεγαλύτερος που πέρασε από την ΑΕΚ. Ο Θείος Λουκάς ήταν ένα πρότυπο αυτοθυσίας, μία αντίληψη, μία νοοτροπία για το πώς πρέπει να διοικείται μία ομάδα, με την ψυχή και τη νοοτροπία της ΑΕΚ. Ο Θείος Λουκάς, δεν θα πούλαγε τον Παπασταθόπουλο και τον Κατσουράνη... Όχι γιατί δεν θα καταλάβαινε ότι από την παραχώρηση θα μπουν χρήματα στα ταμεία, αλλά γιατί στη λογική και την καρδιά του, ο πλούτος της ομάδας αποτιμάται σε κάτι πολύ μεγαλύτερο και πολύ σπουδαιότερο από τα τάλαρα.

Κακά τα ψέματα... Με τίτλους ή χωρίς τίτλους, όσοι πέρασαν από την ΑΕΚ μετά τον Θείο Λουκά ήταν ή λαμόγια ή πολύ λίγοι... Λίγοι στην καρδιά, πάνω απ΄ όλα. Συγκρινόμενοι με τον Λουκά Μπάρλο, μικραίνουν ακόμα περισσότερο στη συνείδηση του κάθε ΑΕΚτζή.

Θείε Λουκά Μπάρλο, αν μας κοιτάς από ψηλά, μην μας παρεξηγείς. Η ομάδα μας φαίνεται μικρή, αλλά δεν είναι. Την κρατάνε ψηλά οι άνθρωποι που μάτωσαν για να γίνει μεγάλη.

Σαν κι εσένα. Χάρη σ' εσένα. Ευχαριστούμε.

ΣΚΟΚΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤ' ΑΛΛΟ

ΑΕΚ - Πανθρακικός 3-2

Σκόρερς: Μαϊστόροβιτς 28', Τζόκιτς (αυτ.) 39', Σκόκο 59' - Μπουβάλ 26', Ρομπέρ 67'

ΑΕΚ: Σάχα, Γιάχιτς, Μαϊστόροβιτς, Αραούχο, Άρτσε, Καράμπελας (82’ Χουανφράν), Καφές, Ταχτσίδης (63’ Γκερέιρο), Χέρσι (58’ Λεονάρντο), Σκόκο, Μπλάνκο.

Πανθρακικός: Ρόκα, Ντζόκιτς, Μαρσέλο, Μπουβάλ, Κλέμεντ, Φαγιάρδο, Καπετάνος (60’ Ρομπέρ), Ενγκαμπί, Κωνσταντινίδης, Αργυρίου (60’ Ντιαλό), Καζάκης (74’ Μίτου).

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Γιαννόπουλος (Αθηνών)
ΒΟΗΘΟΙ: Γκάγκας (Λάρισας), Ευθυμιάδης (Πιερίας)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Σκόκο – Τζόκιτς, Κλέμεντ, Ρομπέρ

Έτσι όπως εξελίχθηκε ο αγώνας με τον Πανθρακικό, το μόνο που δεν έχουμε την πολυτέλεια να... κλαίμε είναι ότι πετάχτηκε στα σκουπίδια μία ακόμα ευκαιρία να δούμε λίγο καλό και σοβαρό ποδόσφαιρο από την ΑΕΚ, με πολλά γκολ και θέαμα. Το τελικό 3-2 θα μπορούσε κάλλιστα να είναι 4-2 ή 5-2, αλλά το πιο δίκαιο θα ήταν να είναι 3-3, διότι στις πολλές ευκαιρίες που έχασε η ΑΕΚ μέχρι το 75' οι φιλοξενούμενοι έχουν να αντιπαρατάξουν δύο δοκάρια και κυρίως πλήρη και καθολική υπεροχή στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα.

Και αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από το χθεσινό ματς, είναι ότι οι παίκτες της ΑΕΚ, σε όλες τις γραμμές, από τον τερματοφύλακα, μέχρι τον σέντερ φορ χθες έλειπαν...

Ο Σάχα ευθύνεται για το δεύτερο τέρμα που δέχεται, ο Μαϊστόροβιτς για το πρώτο γκολ του Πανθρακικού, ο Καράμπελας δεν υπάρχει στο γήπεδο, ο Αραούχο ταλαιπωρήθηκε από το άγνωστο εξτρέμ της Θρακιώτικης ομάδας, ο Καφές ανύπαρκτος, ο Γιάχιτς επίσης (προσπαθεί ακόμα να βάλει γκολ από τη σέντρα), ο παίκτης που θα έπρεπε να συνδέσει τη μεσαία γραμμή με την επίθεση (Ταχτσίδης) ήταν συνεχώς κρυμένος πίσω από τον προσωπικό του αντίπαλο, ο Χέρσι σε κακή βραδιά, ο Μπλάνκο εξακολουθεί να βλέπει το τέρμα σαν την τρύπα της βελόνας... Έτσι, η ΑΕΚ πήρε το ματς χάρη στον μαγικό Σκόκο, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την παληκαριά των Ακριτών να μην κλειστούν όλοι πίσω, αλλά να παίξουν ψηλά και καθαρά, και έτσι βρήκε χώρο για να κάνει τα μαγικά του.

Καλός και ο Άρτσε, στο μέτρο των δυνατοτήτων του.

Η ομάδα δικαιολογείται να κάνει ένα κακό παιχνίδι. Όταν όμως το κακό αυτό παιχνίδι το προσθέσεις στα προηγούμενα και κυρίως όταν η συνολική εικόνα που βγαίνει είναι ότι "μπορούμε αλλά δεν θέλουμε να παίξουμε", τότε ο εκνευρισμός δικαιολογείται και η υπομονή τελειώνει...

ΘΑΝΟΠΟΥΛΕ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΥΠΕΡΛΙΓΚΑ

Ακόμα και ο Πυλαδάκης πέρσυ πήρε σφυρίγματα υπέρ της Λάρισας!

Εμείς δεν ζητάμε να μας ευνοήσουν. Ζητάμε το 50-50. Μπορείς;

Επειδη απέδειξες ότι δεν μπορείς παραιτήσου από τη Σουπερλίγκα! Τώρα!

ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΕΚ

Ένα κανονικότατο γκολ του Χέρσι, που ακυρώθηκε ενώ το σκορ ήταν στο 0-0.
Ένα καθαρό χέρι του Πόι, με το οποίο η Ξάνθη προηγήθηκε και πέτυχε το γκολ που έκρινε το ματς.
Ένα καθαρό διπλό πέναλτι πάνω στον Μπλάνκο και τον Λεονάρντο, από εδώ μέχρι την Ξάνθη, πέντε λεπτά πριν τη λήξη του ματς.
Αν όλα αυτά δεν συνιστούν αλλοίωση αποτελέσματος ή καλύτερα καθορισμό αποτελέσματος από τον εντολοδόχο χασάπη της ΑΕΚ, κο Αναστάσιο Κάκο.
Στις επτά πρώτες αγωνιστικές η ΑΕΚ έχει ήδη χάσει επτά βαθμούς από ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα διαιτητικά λάθη. Η σφαγή της Ξάνθης όμως, δεν μπορει να συγκριθεί ούτε με εκείνη με τον Ολυμπιακό, ούτε (φυσικά) με το λάθος του Κουκουλάκη, στο μας με τον Παναθηναϊκό, μετά το οοίο προήλθε το γκολ που (επίσης) έκρινε το ματς.
Η καραμέλα όι η ΑΕΚ πρέπει να κοιτάξει να βελτιώσει την ομάδα της και μετά να μιλήσει για τη διαιτησία, καλό θα ήταν να σταματήσει. Την ποιότητά της η ΑΕΚ την έδειξε στον αγώνα με την Μπενφίκα. Καλό θα ήταν να μας δείκουν την ποιότητά τους όλοι εκείνοι που ευνοούνται από τα μαύρα καθίκια που ακούνε στο όνομα "Έλληνες διαιτητές".
Και κάτι τελευταίο. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτή την ώρα της οργής και του αίσχους είναι ένα: Να ευχηθούμε όπως ο Αναστάσιος Κάκος, του συνδέσμου διαιτητών Κερκύρας, να βγάλει κακό σπυρί στο πουλί. Και στην αντιαισθητική φαλάκρα του να φυτρώσουν κέρατα επειδή κάποιος ΑΕΚτζής θα γ... τη γυναίκα του.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΛΠΙΔΑΣ

ΑΕΚ - ΜΠΕΝΦΙΚΑ 1-0

Μαϊστόροβιτς 43'

ΑΕΚ: Σάχα, Καφές (69’ Γκέντσογλου), Χέρσι (77’ Λεονάρντο), Μαϊστόροβιτς, Χουανφράν, Μαντούκα, Γιάχιτς, Μπλάνκο, Γεωργέας, Σκόκο (89’ Καράμπελας), Άρτσε.
Μπενφίκα: Ζούλιο Σέζαρ, Λουιζάο, Χάβι Γκαρθία, Όσκαρ Καρντόζο, Ραμίρεζ, Αϊμάρ (80’ Νούνο Γκόμες), Μάξι Περέιρα (59’ Κοεντράο), Ντι Μαρία, Νταβίντ Λουίζ, Πεϊσότο, Σαβιόλα (59’ Γουέλντον).

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Γιοχάνενσον (Σουηδία)
ΒΟΗΘΟΙ: Κλασένθιους (Σουηδία), Φλινκ (Σουηδία)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Γεωργέας, Γιάχιτς – Περέιρα, Ραμίρεζ

ΚΟΚΚΙΝΕΣ: Γεωργέας (85')

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η νίκη και η εμφάνιση της ΑΕΚ στον αγώνα με την Μπενφίκα (μίας από τις καλύτερες και πιο φορμαρισμένες ευρωπαϊκές ομάδες αυτή τη στιγμή) συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες αναμνήσεις αυτών των χωρίς τίτλο 15 χρόνων. Θα μπει δηλαδή δίπλα, στις ισοπαλίες με τη Ρεάλ και τη Ρόμα, τη νίκη επί της Μίλαν κλπ...

Υπάρχει όμως κάτι πιο σημαντικό που θα πρέπει να κρατήσουμε ως ΑΕΚτζήδες. Ότι δηλαδή, η φετινή ομάδα έχει ιδιαίτερες δυνατότητες. Παίκτες με ψυχή και ποιότητα, όπως ο παρεξηγημένος Μαϊστόροβιτς, ο Χέρσι, ο Γιάχιτς και βέβαια ο Σκόκο με τον Σάχα.

Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι στην ομάδα ταιριάζει το 4-4-2. Το καθαρό και ανώθευτο. Αυτό που δεν ανακατέβει την ομάδα, δεν μπερδεύει τους ρόλους. Γιατί προχθές, ήταν ξεκάθαρος ο ρόλος του Γιάχιτς (κορυφαίος του γηπέδου), που ήξερε πότε να μαρκάρει στον άξονα και πότε να καλύψει αριστερά, ήταν σαφής ο ρόλος του Χέρσι, που ως δεξί χαφ ολκής ανέδειξε και τον Γεωργέα και τον έκανε να μοιάζει "Ρομπέρτο Κάρλος", ανέβηκε ο Σκόκο... Αλλά και αμυντικά... Μπορεί το αποτέλεσμα να το κράτησε επί της ουσίας ο Σάχα, που κατέβασε τα ρολά, αλλά δεν μπορεί κανένας να παραβλέψει την εμφανιση του Μαϊστόροβιτς, δίπλα στον οποίον αναδείχθηκε και η χρησιμότητα του Άρτσε. Ούτε μπορεί κανείς να μην τονίσει, ότι η ΑΕΚ θα μπορούσε να πετύχει και δεύτερο τερμα, αν ο βελτιωμένος Μπλάνκο εύρισκε έστω και μία φορά δίχτυα.

Το δεδομένο είναι ότι αν οι ίδιοι παίκτες είχαν αποκτηθεί νωρίτερα, δεν θα είχαν χαθεί ήδη οκτώ βαθμοί στο πρωτάθλημα και το μέλλον θα ήταν καλύτερο.

ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΝΟΧΟΙ

ΑΕΚ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 0-1

Σαλπιγγίδης 49'

ΑΕΚ (ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ): Σάχα, Γιάχιτς, Μαϊστόροβιτς, Αραούχο, Χουανφράν, Καφές, Γιαχάγια (68’ Παυλής), Μαντούκα, Σκόκο (77’ Ταχτσίδης), Γκερέιρο (71’ Λεονάρντο), Μπλάνκο.
Παναθηναϊκός (ΤΕΝ ΚΑΤΕ): Τζόρβας, Μπιάρσμιρ, Βύντρα, Καντέ (85’ Γκάμπριελ), Σαριέγκι, Κατσουράνης, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σιμάο, Καραγκούνης (61’ Σισέ), Λέτο, Σαλπιγγίδης (79’ Νίνης).

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Κουκουλάκης (Ηρακλείου)
ΒΟΗΘΟΙ: Δάλλας (Ηπείρου), Γούκος (Ηπείρου)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Γιάχιτς – Λέτο, Σαλπιγγίδης

Ύστερα από ένα παιχνίδι - σούπα, η ΑΕΚ έφυγε ηττημένη, μετρώντας την τρίτη συνεχόμενη ήττα της σε Ευρώπη και Ελλάδα και το τέταρτο συνεχόμενο ματς χωρίς νίκη. Οκτώ βαθμούς πίσω από την κορυφή, όντας στην πέμπτη κι όλας αγωνιστική, έχει ήδη δυσκολέψει τη ζωή της απίστευτα, στην προσπάθειά της να διεκδικήσει τον τίτλο.

Φυσικά, τα πράγματα ίσως να ήταν λίγο καλύτερα, αν στο ντέρμπυ με τον Ολυμπιακό ο Δαλούκας σφύριζε αυτά που έπρεπε. Όμως, η αποκαρδιωτική εμφάνιση με τον Παναθηναϊκό και οι επίσης δραματικές εμφανίσεις με Ατρόμητο, ΠΑΣ Γιάννινα και Έβερτον καθιστούν επιτακτική την ανάγκη να βρεθούν άμεσα οι υπεύθυνοι για το αγωνιστικό χάλι, προκειμένου να διορθωθούν το ταχύτερο δυνατό τα πράγματα.

Από τους 14 ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν χθες, οι τέσσερις αποκτήθηκαν μετά τον 15 Αυγουστο. Λεονάρντο, Γιάχιτς, Γκερέιρο και Αραούχο ήρθαν στην ομάδα την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή. Στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, επίσης ένας μεγάλος αριθμός παικτών αποκτήθηκαν ενώ η αγωνιστική περίοδος είχε ξεκινήσει, ενώ το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους αγώνες.

Επιπλέον: Στη θέση του βασικού στόπερ της ομαδας, αποκτήθηκαν οι Γιάχιτς και Άρτσε. Ο πρώτος είναι ποδοσφαιριστής χρήσιμος και ικανός. Ο άλλος αμφιβάλω αν θα ξαναφορέσει την κίτρινη φανέλα (τουλάχιστον σε σοβαρούς αγώνες). Κανένας από τους δύο δεν είναι "Κυργιάκος". Επίσης, το αίτημα του προπονητή της ομάδας να αποκτηθεί ένα βαρύ σέντερ-φορ δεν ικανοποιήθηκε ποτέ. Το παραμύθι "Ζόνας" δεν είχε αίσιο τέλος, για τον Μάντζιο δεν έγινε ούτε πρόταση. Αποτέλεσμα; Η ομάδα να μην έχει επιθετικούς. Σε αυτό βέβαια, ενδεχομένως να φταίει και ο Μπάγεβιτς, που ίσως να έπρεπε να επιμείνει περισσότερο στο να αξιοποιηθούν οι Εντίνιο, Τζιμπούρ, αλλά κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει έναν προπονητή, όταν βάζει την πειθαρχία της ομάδας, πάνω από τα τερτίπια του οποιουδήποτε.

Το βέβαιο, λοιπόν είναι ότι η πρώτη μεγάλη βασική ευθύνη για την εικόνα της ομάδας πέφτει στη διοίκηση, η οποία (όπως έχουμε ξαναγράψει) έκανε μία απελπιστική διαχείριση της μεταγραφικής περιόδου, εκθέτοντας και υποτιμώντας στην πράξη το υπάρχον υλικό. Δηλαδή, αν το ρόστερ της ΑΕΚ είχε (με τα δυνατά του σημεία και τα αδύνατα) μία αξία "Α", η ίδια η διοίκηση το απαξίωσε. Ταυτόχρονα υπονόμευσε το ρόλο του προπονητή.

Ο Μπάγεβιτς ενδεχομένως να έχει και αυτός κάποιες ευθύνες. Το ίδιο και οι παίκτες, οι οποίοι δεν αποδίδουν όσο θα έπρεπε στο γήπεδο. Όμως, οι ευθύνες τους είναι αυτές που αφορούν τα λάθη και τις προσπάθειες της καθημερινότητας. Όποιος προσπαθεί και δουλεύει κάνει λάθη. Οι ευθύνες της διοίκησης είναι ευθύνες διαχρονικές. Έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία αυτών των ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν ότι μία ΠΑΕ δεν μπορεί να διοικείται σαν γαλατάδικο και ότι ο χρόνος, δηλαδή οι ταχείς επιλογές είναι χρήμα ή πιο σωστά φέρνουν χρήμα...

Η ομάδα χρειάζεται τουλάχιστον τρεις παίκτες στον άξονα. Ένα στόπερ (εκεί με την επιστροφή του Άλβες και του Αλεξόπουλου ίσως να καλυφθούμε, μέχρι τον Δεκέμβρη), ένα βαρβάτο αμυντικό χαφ, έναν άνθρωπο - ντουλάπα, δηλαδή, που να γεμίζει το χώρο της μεσαίας γραμμής και (φυσικά επιτέλους) έναν φουνταριστό, επίσης βαρύ φορ που θα γεμίζει την περιοχή, που θα τραβάει πάνω του τις άμυνες και που θα επιτρέπει σε όλους τους εξαιρετικούς μεσοεπιθετικούς που έχει η ομάδα (Νέμεθ, Σκόκο, Λεονάρντο, Γκερέιρο, Μαντούκα) να αλωνίζουν κατά βούληση.

Εννοείται ότι στην παρούσα κατάσταση ο ελάχιστος στόχος, είναι να εξασφαλιστεί η ενότητα της ομάδας. Η απόλυση του Μπάγεβιτς (κανονικά ο Θανόπουλος έπρεπε να βγει και να αναλάβει την ευθύνη, και όχι ο Ντούσαν) προφανώς δεν είναι λύση. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, αλλά γιατί η ανικανότητα των διοικούντων είναι τέτοια που, χωρίς τον Ντούσαν, η ομάδα θα διαλύθεί στα εξ ων συνετέθη.

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ! NA ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ

Τα βουνά είναι συνηθισμένα από τα χιόνια. Ο τρόπος από τον οποίο χάσαμε από τον Ολυμπιακό χθες ήταν ο γνωστός. Δημητρόπουλοι, Χέληδες, Ποντίκιδες, Μπριάκοι, τώρα και ο Δαλούκας έρχεται να προστεθεί στη λίστα των γνωστών σφαγέων της ομάδας μας. Και αν μας στεναχωρεί κάτι, αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η βρώμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μία βρώμα που έχει όνομα "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ", επώνυμο "ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ" και χρώμα "ΚΟΚΚΙΝΟ-ΑΣΠΡΟ", ριγέ.

Σε αυτή την μπόχα είμαστε καταδικασμένοι να αγωνιζόμαστε, με αυτή την χυδαιότητα πρέπει να αναμετρώμαστε κάθε φορά.

Ξεχνάμε λοιπόν τα αποτελέσματα, που βγαίνουν με αποφάσεις της παράγκας, στα παρασκήνια και κοιτάμε μπροστά ενωμένοι στον αγώνα μας. Δεν έχουμε άλλη λύση. Παρά μόνο την ποιότητα της ομάδας μας, τη δουλειά του προπονητή και των παικτών, που πρέπει να δουλέψουν ακόμα πιο σκληρά για να γίνουν πιο δυνατοί και από την αδικία.

FORZA AEKAPA

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: ΜΙΑ ΖΩΗ ΒΡΩΜΑ

Βάλτε στον κώλο σας το αποτέλεσμα του αγώνα, προϊόν των δώρων του διαιτητή που δεν έδωσε το πεντακάθρο πέναλτυ του Μέλμπεργκ.
Στον κώλο σας, γιατί μόνο εκεί μπορείτε να το βάλετε. Γιατί δεν υπάρχει πιο βρωμερό χώρος για να χωρέσουν οι νίκες σας και τα βρωμερά σας κύπελλα. Τα γεμάτα σκατά.
Κολόγαυροι. Βρωμιάρηδες!

ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΜΙΚΡΗ ΟΜΑΔΑ. ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΑΕΚ 1-1

Κοντογουλίδης 82' - Νέμεθ 55'

ΠΑΣ Γιάννινα: Σικαλιάς, Ντάσιος (60’ Σαϊτιώτης), Στάθης, Βάντερσον, Κούσας, Κώτσιος, Ανδράλας (77’ Κοντογουλίδης), Μαϊστόροβιτς Ι., Μενδρινός, Μπακαγιόκο (70’ Μιχαλόπουλος), Ντιμπαλά.
ΑΕΚ: Σάχα, Αραούχο, Άρτσε, Μαϊστόροβιτς, Χουανφράν, Μαντούκα, Γιάχιτς, Γκερέιρο, Χέρσι (86’ Ιορντάκε), Νέμεθ (74’ Καφές), Παυλής (46’ Μπλάνκο).

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Καλόπουλος (Θεσ/νίκης)
ΒΟΗΘΟΙ: Τρύφων (Κέρκυρας), Μπαλτάς (Αχαΐας)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Ντιμπαλά, Κοντογουλίδης - Γκερέιρο, Γιάχιτς
ΚΟΚΚΙΝΕΣ: Ντιμπαλά

Όσο νωρίς και να είναι για να βγάλει κανείς συμπεράσματα για την τρέχουσα περίοδο, ο τρόπος με τον οποίον συμβαίνουν ορισμένα πράγματα είναι ενδεικτικός για το μέγεθός σου και για το πόσο μακρυά μπορείς να φτάσεις...

Οι δύο βαθμοί που άφησε η ΑΕΚ στα Γιάννενα δεν είναι δα και κάτι το τραγικό. Λίγες ομάδες θα περάσουν αλώβητες από τους "Ζωσιμάδες", ενώ είναι και πολύ νωρίς για να πει κάποιος από τώρα ότι όλα τελείωσαν. Όμως, αρκεί να κάνουμε μία απλή σύγκριση, για να καταλάβουμε ότι και η φετινή χρονιά δεν θα είναι χρονιά τίτλου. Η ΑΕΚ πήγε στα Γιάννενα, έκανε "rotation", έδειξε σημάδια φρεσκάδας, ήταν καλύτερη από τον αντίπαλό της, προηγήθηκε στο σκορ, βρέθηκε με παίκτη παραπάνω και τελικά ισοφαρίστηκε ύστερα από ένα τραγικό λάθος του επικίνδυνου για τη δημόσια ασφάλεια Νικόλας Αλέξις Μπιάνκι Άρτσε.

Ο ανταγωνιστής της Ολυμπιακός, αντίθετα, ανέβηκε χωρίς προπονητή στην Τούμπα, έχοντας τραυματισμένους δύο εκ των βασικών στελεχών του (Γκαλέτι, Ντερμπισάιρ), έχασε την παραμονή του αγώνα έναν ακόμα (Ζαϊρί), βρέθηκε να χάνει στο 10' με ένα φτηνό γκολ και στο τέλος, όχι μόνο ισοφάρισε αλλά κέρδισε και τον ΠΑΟΚ, μία ομάδα, σαφώς πιο ποιοτική από τον ΠΑΣ.

Ο άλλος ανταγωνιστής της ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός, βρέθηκε να παίζει χωρίς πλάγια μπακ (τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια του αγώνα οι Δάρλας, Μαρίνος και Σπυρόπουλος), βρέθηκε πίσω στο σκορ, αλλά στο τέλος γύρισε το αποτέλεσμα (με τη βοήθεια και του διαιτητή) και πήρε το τρίποντο απέναντι στην πιο φορμαρισμένη και ποιοτική ομάδα του Πρωταθλήματος.

Θα μου πεις, αν έμπαινε στα δίχτυα το διπλό δοκάρι του Καφέ και του Γιάχιτς θα έλεγες τα ίδια; Ίσως, όχι. Σίγουρα όμως η μπάλα δεν μπήκε στα δίχτυα και η ΑΕΚ πέταξε στα Γιάννενα δύο βαθμούς, σε ένα ματς που έπρεπε να το έχει καθαρίσει πολύ νωρίτερα. Και επίσης σίγουρα, τα μεγάλα όνειρα που κουβαλάει η κιτρινόμαυρη φανέλα δεν χωράνε σε αυτή τη μικρή ομάδα, που έχει έναν εξαιρετικό προπονητή, κάποιους πολύ καλούς παίκτες (Νέμεθ, Γκερέιρο, Σάχα), αλλά και κάποιους άλλους που τους περισυνέλεξαν από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του ηρωικού κόσμου της. Και προφανώς τα δύο ενενηντάλεπτα του Άρτσε αυτό δείχνουν. Δεν φταίει αυτός βέβαια...

Μακάρι να βγώ ψεύτης, αλλά πολύ νωρίς φέτος αρχίσαμε να αναζητάμε "ρεφάρισμα" από τα στραβοπατήματα... Και το χειρότερο είναι ότι στα δύο ντέρμπι που έρχονται με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό δεν μας βλέπω να μαζεύουμε ούτε πόντο. Πράγμα που σημαίνει ότι από την άλλη Κυριακή, θα πρέπει να σκεφτόμαστε την επόμενη χρονιά. Άντε και του Χρόνου, δηλαδή...

ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΗΤΑΝ...

ΕΒΕΡΤΟΝ - ΑΕΚ 4-0

Γιόμπο 10', Ντιστίν 17', Πίενααρ 37', Ζο 81'.

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:
Εβερτον: Χάουαρντ, ΄Μπέινς, Γιόμπο, Ντιστίν, Φελαϊνί, Πίενααρ (67' Σαχά), Ρόντγουελ, Μπιλιαλντίνογ (51' Γιακούμπου), Κάχιλ (46' Οσμάν), Ζο.
ΑΕΚ: Σάχα, Αραούχο, Άρτσε, Ζεραλντο (13' Ενσαλίβα, 46' Μαντούκα), Χουανφράν, Μάκος, Καφές, Γιάχιτς, Λεονάρντο (71' Γιαχάγια), Σκόκο, Μπλάνκο


Διαιτητης: Μάλεκ (Πολωνία)
Κίτρινες: Καχίλ, Καφές
Κόκκινες: Σαχά (90') - Αραούχο (54')

Όσο και αν ψάξει κανείς δικαιολογίες για την τέσσαρα του Goodison Park, δύσκολα θα καταφέρει να βρει αρκετές, για να δικαιολογήσει την ελληνική τραγωδία του Λίβερπουλ. Η ομάδα ποτέ δεν κατέβηκ στο γήπεδο... Από τον πρώτο, μέχρι τον τελευταίο παίκτη. Από τον προπονητή (ο Ντούσαν έστησε λάθος την ομάδα), μέχρι τον τελευταίο φροντιστή.
Μετά από μία βραδιά όπου το 4-0 θα μπορούσε να ειναι 5,6 ή 7 - 0, το πρώτο πού έρχεται το μυαλό ειναι οι σοβαρές ευθύνες μίας διοίκησης πουδεν φρόντισε να αντικαταστήσει όπως έπρεπε τους παίκτες που έφυγαν. Αν ο Άρτσε, για παράδειγμα είναι ο αντκαταστάτης του Κυργιάκου, τότε εμείς είμαστε στραβοί. Διότι, δεν έχω ξαναδεί σέντερ-μπακ να κρύβεται πίσω από την πλάτη του αντιπάλου, κάθε φορά που η μπάλα βρίσκεται στην περιοχή. Οι υπολοιποι βέβαια, όχι απλώς δεν έλαμψαν, αλλά δεν κατέβηκαν καν στο γήπεδο. Αλλά το συμπέρασμα ότι ο αργεντινός στόπερ δεν φτάνει ούτε το μικρό δαχτυλάκι του Sotis, βγαίνει αβίαστα και μου φαίνεται ασφαλές. Τόσο, που να πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιείται ο νεαρός Μανωλάς, παρά ο Νικόλας, Αλέξις, Μπιάνκι, Άρτσε!
Από εκεί και πέρα θέλω να θυμίσω κάποια πράγματα, που μπορεί να μας κάνουν να χαμογελάμε. Ποια είναι αυτά;
Πρώτον: Οι ομάδες του Ντούσαν πάντοτε είχαν πρόβλημα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα ην πρώτη χρονιά που ο Σερβοέλληνας βρισκόταν στο τιμόνι τους. Την πρώτη χρονιά που ήρθε στην ΑΕΚ, αποκλείστηκε μέσα σε δύο λεπτά, από την Μπιλμπάο. Την πρώτη χρονιά που πήγε στον Ολυμπιακό, επέστρεφε με πεντάρες στους εκτός έδρας αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ... Ας μην βιαζόμαστε, λοιπόν να βγάλουμε αρνητικά συμπεράσματα για την ομάδα, καθώς το επίπεδό της είναι ακόμα χαμηλό και οι αντίπαλοί της, από όποια πλευρά και αν το δεις, ισχυρότεροι.
Δεύτερον: Ο Ντούσκο δεν θα είναι παντού και πάντοτε τόσο άτυχος στις επιλογές του. Θα καταλάβει κάποια στιγμή, πόσο καλύτερος παίκτης είναι ο Νέμεθ, από τον Λεονάρντο.
Τρίτον: Ελπίζω να μην μας ξανατύχει να ξαναδούμε το δίδυμο Γιάχιτς-Άρτσε στα στόπερ. Προφανώς θα έχουμε τον Μαϊστόροβιτς (όλοι τον βρίζουν, αλλά το κενό του φάνηκε στο ματς του Λίβερπουλ).
Τέταρτον: Ο Μπάγεβιτς το είχε πει, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία. Μπορεί η ΑΕΚ να έχει μία συνεχή κι αδιάκοπη εμπειρία στην Ευρώπη, αλλά απο τους παίκτες που την αποτελούν, λίγοι έχουν ψηθεί, στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Έξι παίκτες από την ομάδα του Goodison Park έκαναν ντεμπούτο στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις: Σάχα, Αραούχο, Άρτσε, Λεονάρντο, Μάκος, Γιαχάγια... Δεν είναι και λίγοι.

Ας ελπίσουμε λοιπόν, περιμένοντας κάτι καλύτερο και ας παρηγορηθούμε από το γεγονός όυι και τα τέσσερα λίγα ήταν και (επομένως) υπάρχουν και χειρότερα.

ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

ΑΕΚ -ΗΡΑΚΛΗΣ 1-0

Καφές 14'

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:ΑΕΚ (ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ): Σάχα, Αραούχο, Χουανφράν, Μαϊστόροβιτς, Άλβες, Καφές, Μάκος, Νέμεθ (51΄ Γκερέιρο), Λεονάρντο (66' Μαντούκα), Σκόκο, Μπλάνκο (81' Γιάχιτς).

ΗΡΑΚΛΗΣ (ΠΡΟΤΑΣΟΦ):Κοβαλέφσκι, Μάρτος (70’ Βούτσιας), Γιαννούλης, Κατσαμπής (31’ λ.τρ. Παπαζαχαρίας), Λέκι, Παπαστεριανός, Ντιέ (58’ Μπόσνιακ), Τουμά, Έπσταιν, Ντίκα, Γιάκομπ.

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Ντάκος (Ξάνθης)ΒΟΗΘΟΙ: Μπιτσίδης (Θράκης), Σωτηρόπουλος (Αχαΐας)ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Μαϊστόροβιτς, Σκόκο, Χουανφράν – Γιάκομπ, Παπαζαχαρίας, Παπαστεριανός

ΚΟΚΚΙΝΕΣ: Σκόκο (52'), Παπαζαχαρίας (84')

Το ωραίο ποδόσφαιρο και το προδιαγεγραμμένο θέαμα που έπαιξε η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, ήρθαν να αμαυρώσουν η αψυχολόγητη αποβολή του Σκόκο (κατάφερε να εισπράξει δύο κίτρινες σε λίγα λεπτά) και άλλη μία πολύ κακή εμφάνιση του Ίσμαελ Μπλάνκο, που εκτός από το χαμένο πέναλτι, που θα κλείδωνε το αποτέλεσμα στο πρώτο ημίωρο, έχασε άλλες δύο κλασικές ευκαιρίες και, γενικώς, αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν.Στην ουσία η πολύ καλή ΑΕΚ πάλεψε τόσο κατά του Ηρακλή, όσο και κατά της ανωριμότητας που έδειξαν οι δύο μεγάλοι αστέρες της, που έκαναν τα πάντα για να τινάξουν μία γιορτή στον αέρα. Και αν κατά του Ηρακλή η ομάδα επέδειξε ωραίο ομαδικό παιχνίδι, με πολλές αλλαγές της μπάλας, ωραίους συνδυασμούς, ντρίμπλες, τακουνάκια κλπ. Αρχιζουμε να βλέπουμε το παιχνίδι του Μπάγεβιτς, αυτό που θυμόμαστε, αυτό που ξέρουμε και, εν τέλει, αυτο για το οποίο λατρέψαμε τον Πρίγκηπα του Ντέρετβα. Και μάλιστα, ένα παιχνίδι που παιζόμενο από παίκτες που μιλάνε στην μπάλα όπως ο Νέμεθ, ο Μπλάνκο και ο Λεονάρντο, κάποιες στιγμές απωγειώνεται.Την ανωριμότητα κάποιων παικτών της (Μπλάνκο και Σκόκο) εν προκειμένω, η ΑΕΚ την αντιμετώπισε με τη συλλογική προσπάθεια, το σωστό κλείσιμο των χώρων και την εργατικότητα παικτών, όπως ο Μάκος, ο Καφές, ο Αραούχο, ο Χουανφράν, o Άλβες, αλλά και ο Γκερέιρο, που μπήκε ως αλλαγή και απέδειξε ότι είναι χαφ με κεφαλαίο "Χ" και όταν ενσωματωθεί πλήρως στην ομάδα θα προσφέρει πολλά. Αυτή η δουλειά δεν επετρεψε στον εξαιρετικό Ηρακλή, να πάρει ανάσα και ουσιαστικά να μην κάνει ευκαιρία, παρά το γεγονός που έπαιξε για πάνω από μισή ώρα με παίκτη παραπάνω.Εν κατακλείδι, όταν όλοι οι παίκτες σοβαρευτούν, καταλάβουν πού βρίσκονται και ποιοι είναι οι μεγάλοι στόχοι της ΑΕΚ, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανέναν. Μέχρι τότε όμως, θα έχουμε να φοβηθούμε τον ίδιο μας τον εαυτό...

H ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ

Πώς μπορείς να ισχυριστείς ότι ο Πρόεδρος της ΑΕΚ δεν λέει την αλήθεια;

Πώς μπορείς να αποδείξεις ότι δεν επιθυμεί το καλό της ομάδας και ότι μετά το τέλος της συνέντευξης Τύπου οι Αεκτζήδες μπορούμε να χαμογελούμε αισιόδοξοι και σίγουροι για το μέλλον. Αναμφισβήτητα, δεν μπορείς. Πολύ περισσότερο που ο Νίκος Θανόπουλος έχει το χάρισμα της επικοινωνίας και καταφέρνει το θυμό σου, για ό,τι έχει προηγηθεί να τον καταπραϋνει.

Από την άλλη μεριά όμως, εμείς οι Αεκτζήδες, που τα μάτια μας έχουν δει πολλά, δεν καταφέρνουμε να απαλλαγούμε από την καχυποψία και να σταματήσουμε να ανησυχούμε. Να ανησυχούμε για τους νυν μετόχους και για τους μελλοντικούς "επενδυτές"...

Δεν μπορώ να δικαιολογήσω όμως με στοιχεία την καχυποψία μου, εκτός, βέβαια, από τους προβληματισμούς που διατυπώνω στο ιστολόγιο.

Βρίσκω όμως μία μαύρη τρύπα, που αναμφισβήτητα υπάρχει και αφορά το προπονητικό... Τη σύμβαση τη διάβασα προσεκτικά. Συμφωνώ με τον Θανόπουλο, ότι αν φύγει από τη μέση η ιστορία των χορηγιών, το θέμα θα απλοποιηθεί κατά πολύ. Δεν θέλω επίσης, να σταθώ στο θέμα ότι υποσχέθηκαν μία έκταση, στη σύμβαση εμφανίζονται, τελικά τα μισά κλπ.

Θέλω να πω ότι σίγουρα υπάρχει ένα κενό στον τρόπο με τον οποίο θα αξιολογηθεί και τελικά θα υπογραφεί η μίσθωση. Το κενό, λοιπόν, αυτό αφορά στο γεγονός ότι ο εκμισθωτής (δηλαδή η εταιρεία του κου Νοτιά) είναι ο ίδιος (ουσιαστικά με το μισθωτή), δηλαδή τον κάτοχο του πλειοψηφούντος πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ, δηλαδή πάλι του κου Νοτιά... Αυτό είναι ένα σημείο, που όχι απλώς δεν με πείθει, αλλά με ανησυχεί κι όλας. Δεν τρέφω αυταπάτες... Στον καπιταλισμό έτσι συμβαίνει. Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, επίσης... Και η μόνη εγγύηση για την ομάδα θα είναι η δημιουργία ομάδας λαϊκής βάσης. Όμως ακόμα και η αγορά έχει κανόνες. Η έννοια της σύγκρουσης συμφερόντων υπάρχει και αποτελεί σοβαρό λόγο καταγγελίας συμβάσεων. Ας μην αποτελέσει και λόγο διάλυσης της ΑΕΚ ή έστω για να μπει σε (νέες) περιπέτειες.

ΥΓ Ο κος Θανόπουλος μιλάει ως εκπρόσωπος του κου Νοτιά ή ως Πρόεδρος της ΑΕΚ;

ΑΝΑΚΑΤΩΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

Είναι να αναρωτιέται κανείς, αν μπροστά στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου, ο Νίκος Θανόπουλος θα επιστρέψει στις κατά καιρούς δηλώσεις του - υποσχέσεις του, για να τσεκάρει πόσα από όλα όσα είπε, στο τέλος τα τήρησε. Είναι μία διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθήσει, για να επαληθεύσει αν είναι εντάξει απέναντι στον κόσμο της ΑΕΚ, αλλά και στον εαυτό του τον ίδιο.
1. "Θα διατηρηθεί ο βασικός κορμός της ομάδας":
Η ΑΕΚ τρία 24ωρα πριν την κρίσιμη αναμέτρηση με τη Βασλούι, πουλάει τον Κυργιάκο, δηλαδή το φυσικό αρχηγό της και την κλόνα της άμυνάς της.
2. "Αν θα φύγουν παίκτες, θα αναπληρωθούν":
Ποιος πιστεύει ότι ο Γιάχιτς και ο Άρτσε αναπληρώνουν τον Sotis;
3. "Η ομάδα χρειάζεται λίγες προσθήκες":
Πήραν 13 παίκτες...

Στο φετινό μεταγραφικό αλαλούμ της ΑΕΚ, η στεναχώρια για το ότι δεν γίνονται νοικοκυρεμένα πράγματα προστίθεται στην υποψία ότι οι άνθρωποι που διοικούν την ΠΑΕ μας κοροϊδεύουν. Όχι γιατί η πρόσθεση Διαρκείας (5 εκ. €) + Τηλεοπτικά (3 εκ. €) + Κυργιάκος (3 εκ. €) + Εντίνιο (1 εκ. €) + Πλιάτσικας (300.000 €) + Κατσουράνης (900 χιλ.) + Μπόνους ουεφα (2 εκ. €) = 15,2 εκ. δεν ισούται με
Μάκος (800 χιλ.) + Λεονάρντο (900 χιλ.) + Γιάχιτς (600 χιλ.) + Γκερέιρο (300 χιλ) + Λούκατς (200 χιλ) Ζόνας (1,5 αν έρθει) = 3,3 εκ.
Εκείνο που ανησυχεί είναι ότι η ομάδα, παραμένει χωρίς και χωρίς προοπτική. Αδιάκοπο το πήγαινε - έλα, πέντε - έξι δανεικοί ποδοσφαιριστές, που δεν ξέρουμε αν θα παραμείνουν, μπαλόματα από εδώ, μπαλόματα από εκεί, λάθος επιλογές που στερούνται λογικής και που στο τέλος κάνουν κακό στα οικονομικά της ίδιας της ομάδας.
Μπορεί να βάλει κανείς το χέρι του στη φωτιά, ότι ο Κυργιάκος δόθηκε στη Λίβερπουλ επειδή η πρόκληση ήταν μεγάλη και όχι γιατί του χρωστάγανε του ανθρώπου χρήματα;
Μπορεί κανείς να εγγυηθεί ότι από τους παίκτες που αποκτήθηκαν ως δανεικοί με option αγοράς και που θα πείσουν για τις ικανότητές τους, θα πληρωθούν οι ρήτρες και θα παραμείνουν και του χρόνου;
Ποιος ορκίζεται ότι με την ίδια λογική που πούλησαν τον Κυργιάκο, μία άλλη στιγμή δεν θα πουλήσουν κάποιο άλλο από τα αστέρια της ομάδας, με το επιχείρημα ότι τα λεφτά που δίνονται είναι πολλά;
Δεν συμμερίζομαι την γκρίνια των ΑΕΚτζήδων για ό,τι συμβαίνει και ό,τι δεν συμβαίνει στην ομάδα. Δεν λέω ότι οι τωρινοί ιδιοκτήτες μας κοροϊδεύουν ή ότι είναι απατεώνες, όπως λένε άλλοι. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μία ομάδα σαν την ΑΕΚ, δεν έχει έξοδα μόνο για τις μεταγραφές. αλλά και για συμβόλαια παικτών, λειτουργικά έξοδα κλπ. Άλλωστε, εμείς οι ΑΕΚτζήδες έχουμε ζήσει διοικήσεις και διοικήσεις, που η παρούσα μας φαίνεται μια χαρά.
Ισχυρίζομαι όμως, ότι σε κάποιες περιπτώσεις υπερισχύει στη διοίκηση η λογική του οικονομικού μάνατζερ, παρά του διαχειριστή μίας ποδοσφαιρικής ομάδας. Τί εννοώ;
Ας κάνω μερικά παραδείγματα:
Υποθέτουμε ότι τον περασμένο Φεβρουάριο η ΑΕΚ έκλεινε τον Παπάζογλου του Άρη και τον Φωτάκη στη Λάρισα, οι οποίοι ήταν ελεύθεροι. Θα έτρεχε την τελευταία στιγμή να κλείσει τον Ζόνας, για τον οποίον η Γκρέμιο ζητάει 1,8 εκ.; Θα ήταν πιο έτοιμη και πιο πλήρης στα ματς με τη Βασλούι έχοντας έναν μέσο παραπάνω, να αντικαταστήσει τον τραυματία Καφέ;
Στενά λογιστικά, ο Θανόπουλος είχε δίκιο. Το Φλεβάρη δεν υπήρχαν λεφτά, τώρα βρέθηκαν. Χάθηκαν, ωστόσο, χρήματα, χρόνος, δυσκολεύτηκε το έργο του προπονητή...

Η λογιστική τακτική δεν αποδίδει σε ποδοσφαιρική ομάδα. Ένας ποδοσφαιριστής δεν "Βγάζει τα λεφτά του΄", όταν τον αγοράζεις με 1εκ. και την ερχόμενη χρονιά μία ομάδα έρχεται να στον ζητήσει με 3 εκ. (οπότε λες: "3εκ. - 1εκ." το κέρδος μου είναι 2εκ.). Ο ποδοσφαιριστής κάνει απόσβεση όταν τον αγοράσεις και φτάσει την ομάδα στην επίτευξη των στόχων της. Το λάθος της διαχείρισης Νικολαΐδη δεν ήταν ότι πούλησε τον Κατσουράνη και τον Παπασταθόπουλο. Το λάθος ήταν ότι τους πούλησε όταν η ομάδα δεν είχε ολοκληρώσει τον κύκλο της, δηλαδή δεν είχε επιτύχει τους στόχους της. Μέσα από τους στόχους της η ομάδα αποκτά αξία και μαζί με αυτήν και οι παίκτες της...
Αν αύριο έρθει μία ομάδα και δώσει 3 εκ. για τον Σκόκο, προφανώς θα ήταν λάθος η παραχώρησή του, γιατί αν η ομάδα πάρει το Πρωτάθλημα και φτάσει στους "8" του ΟΥΕΦΑ (λέμε "αν") ο Σκόκο θα κάνει 8 εκ....

Δεν τα έχουν κάνει όλα στραβά. Καλά έκαναν και πήραν τον Γκερέιρο, με 300 χιλ.. Σωστά δέχθηκαν τον δανεισμό του Νέμεθ από τη Λίβερπουλ, γιατί τέτοιος παίκτης στην Ελλάδα δεν θα έρθει ποτέ με ελεύθερη αγορά. Από την άλλη μεριά όμως, ήταν λάθος να μην αγοράσουν τον Γκάκα, για 300.000 € διαφορά. Ο Νοτιοαφρικανός έχει κορμί θανατηφόρο, δυνατό σουτ, μασάει όλη τη δεξιά πτέρυγα, παίζει και στόπερ (άρα δεν θα έπρεπε να αγχώνονται να πάρουν και τον Άρτσε) και το καλοκαίρι θα παίξει και μουντιάλ, οπότε η αξία του το ερχόμενο καλοκαίρι θα ανέβαινε.
Επίσης: Ο Μπάγεβιτς τους έχει ζητήσει ένα σέντερ φορ. Ας του πάρουν έναν σέντερ φορ, εμπρόθεσμα και χωρίς άγχος. Αν δεν μπορούν να πάρουν τον Ζόνας, ας πάρουν κάποιο από τα ονόματα που προτάθηκαν. Τί νόημα έχει να παλεύουμε μία μεταγραφή έξι ημέρες μετά τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου; Αν έχουμε ένα 10% να πάρουμε το Πρωτάθλημα και τη χάσουμε επειδή θα κάνουμε δύο γκέλες με μία ομάδα που θα έρθει στο ΟΑΚΑ και θα κλειστεί στην άμυνα και δεν θα έχουμε ένα βαρύ σέντερ φορ να πάρει μία κεφαλιά, τότε δεν θα κλαίμε τα 500 χιλιάρικα διαφορά για τον Ζόνας, αλλά τα 20 εκ. του Τσάμπιονς Λιγκ, που θα χάσουμε επειδή δεν περάσαμε στους ομίλους.
Είναι έτσι ή κάνω λάθος;

ΚΕΡΔΟΣ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ, ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ - ΑΕΚ 0- 1

Μπλάνκο 58'

Ατρόμητος (ΔΩΝΗΣ): Μιχαηλίδης, Ολιβέιρα, Νάστος, Μαρίνος (76' Πόποβιτς), Κουτσόπουλος, Φαβάλι, Σαρμιέντο, Τάτος (59' Σφακιανάκης), Νεμπεγλέρας, Μπρίτο, Περόνε (66' Καλαντζής).

ΑΕΚ: Σάχα, Χουανφράν, Αλβες, Μαϊστόροβιτς, Αραούχο, Λεονάρντο (79' Γιαχάγια ), Μάκος, Καφές, Σκόκο (29' Νέμεθ), Μαντούκα (46' Καράμπελας), Μπλάνκο.

Μία νίκη 1-0, με τρεις σωτήριες αποκρούσεις του τερματοφύλακά σου, δεν είναι από τις απολαύσεις που... μπορείς να απολαύσεις. Η ΑΕΚ ήταν κακή και ασύνδετη στο πρώτο ημίχρονο, και αυτό ήταν προϊόν της ζέστης -ενδεχομένως - της επιλογής του Ντούσαν να ξεκινήσει με την ίδια ενδεκάδα, που παρέταξε στο ματς με τη Βασλούι. Προφανώς ο Μπάγεβιτς αναζητά ομοιογένεια ή θέλει να δει στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να μοντάρει την ομάδα του. Το πιθανότερο όμως, είναι ότι η κακή εικόνα του πρώτου μέρους να οφείλεται στο ότι η ομάδα θέλει δουλειά.

Η βελτίωση του β' μέρους δεν ήταν θεαματική. Ωστόσο, η ΑΕΚ όχι μόνο δεν απειλήθηκε, αλλά χάρη στις προσωπικές ενέργειες του Νέμεθ και τη συνεργασία του με τον Μπλάνκο η "Ένωση" άνοιξε το σκορ στο 58' και έχασε άλλες δύο ευκαιρίες να "κλειδώσει" το αποτέλεσμα. Δύο καθοριστικές αποκρούσεις του Σάχα στο φινάλε χάρησαν στην ΑΕΚ το πρώτο τρίποντο, σε μία έδρα από όπου λίγες ομάδες θα περάσουν καθαρά.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ομάδα δεν χρειάζεται ενίσχυση. Ήδη ο Νέμεθ βοήθησε σε μεγάλο βαθμό και η προσθήκη του Γκερέιρο σίγουρα θα βάλει μία τάξη στο... σκορποχώρι της μεσαίας γραμμής.

ΥΓ Μεταγραφές πρέπει να γίνουν και ως ένα βαθμό η διοίκηση τις κάνει... Ωστόσο, όταν μιλάμε για τα βασικά στόπερ της ΑΕΚ, καλό είναι να τα λογίζουμε ως δύο (Μαϊστόροβιτς, Άλβες) και όχι ως ένα (Μαϊστόροβιτς). Γιατί τόσο στο ματς με τη Βασλούι, όσο και στο ματς με τον Ατρόμητο, ο Πορτογάλος απέδειξε ότι είναι, όχι απλώς μία πολύ αξιόπιστη λύση, αλλά ένας άνθρωπος στον οποίο μπορείς να στηριχθείς. Και στα εύκολα και στα δύσκολα.

ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΟΙ

Η κληρωτίδα της ΟΥΕΦΑ έβγαλε για την ΑΕΚ τρεις αντιπάλους που της δίνουν τη σπουδαία ευκαιρία να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια της Ευρώπης, μεγαλώνοντας ξανά το κύρος και το όνομά της. Τόσο η Έβερτον, όσο και η Μπενφίκα είναι ονόματα με παράδοση και ομάδες με κίνητρο και ποιότητα. Δεν είναι όμως ομάδες από εκείνες που δεν παίζονται. Ίσα - ίσα, που τόσο οι βρετανοί, όσο και οι πορτογάλοι θα κατέβουν στο γήπεδο για να παίξουν ωραίο ανοικτό ποδόσφαιρο και όχι το κλωτσοσκούφι που έπαιξε η Βασλούι.

Η Μπάτε αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό. Αν έχει διατηρήσει τα χαρακτηριστικά του περσινής ομάδας, τότε θα αποτελέσει σκληρό καρύδι για όλους. Θυμίζω ότι πέρσυ η Γιουβέντους δεν κατάφερε να την κερδίσει, φέρνοντας 0-0 στο Τορίνο (σε αδιάφορο ματς) και 2-2 στη Λευκορωσία, όπου βρέθηκε να χάνει 2-0 στο 23'.

Φέτος οι Λευκορώσοι αποκλείστηκαν στην τρίτη φάση των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ από την Βέντσπιλς (0-1 εκτός και 2-1 εντός), ενώ στα Play Offs του Europa League απέκλεισαν την Λίτεξ (2-0 εντός και 1-1 εκτός). Αν η ΑΕΚ πάρει 4 βαθμούς από την ΜΠΑΤΕ, κερδίσει Έβερτον και Μπενφίκα στην Αθήνα, θα περάσουμε.

Ωστόσο, εκείνο που έχει σημασία για την ΑΕΚ είναι να αξιοποίησει την ευκαιρία να μεγαλώσει σαν ομάδα, χτυπώντας τα ματς με την Μπενφίκα και την Έβερτον, ξεκινώντας από το παιχνίδι του Λονδίνου.

Θυμίζω ότι η ομάδα του Μπάγεβιτς, κάποια άλλη εποχή, τερμάτισε αήττητη τους αγώνες του ομίλου του Τσάμπιονς Λιγκ, με αντιπάλους τη Ρεάλ, τη Ρόμα και την Γκενκ. Μπροστά μας είναι η πρόκληση...

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ

ΑΕΚ-ΒΑΣΛΟΥΙ 3-0 (Α' ΑΓΩΝΑΣ: 1-2)

Μαντούκα 59', Σκόκο 74', 79'

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:

ΑΕΚ (ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ): Σάχα, Άλβες, Μαϊστόροβιτς, Αραούχο, Χουανφράν, Καφές (71’ Ενσαλίβα), Μαντούκα, Μάκος, Σκόκο (85’ Καράμπελας), Λεονάρντο (67’ Ταχτσίδης), Μπλάνκο.
Βασλούϊ (ΝΤΟΥΛΚΑ): Κούτσιακ, Ζμέου (70’ Κοστίν), Ζερλέμ, Μπουούς, Ζούμπαρ, Μπαλάτσε, Τεμβανζέρα, Λιουμπίνκοβιτς, Πάβλοβιτς (78’ Γιοβάνοβιτς), Πάβλοβιτς, Φάρκας, Γουέσλει.

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Νταμίν Σκόμινα (Σλοβενία)
ΒΟΗΘΟΙ: Πρίμοζ Αρχάρ (Σλοβενία), Μάρκο Στάντσιν (Σλοβενία)

Από τα... τέσσερα ημίχρονα των δύο αναμετρήσεων με τη ρουμανική Βασλούι, στην ΑΕΚ αρκούσε μόνο ένα για να πάρει την πρόκριση. Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ ανέβασε την πίεση της στους Ρουμάνους, σκόραρε τρία τέρματα με τρεις διαφορετικούς τρόπους (σέντρα από τα δεξιά και κεφαλιά το 1-0, αντεπίθεση Σκόκο και εκπληκτικό κρέμασμα του τερματοφύλακα το 2-0, ωραία κίνηση στον άξονα και σουτ του Σκόκο το 3-0). Κυρίως όμως, οι 20.000 θεατές είδαν συνδιασμούς, σωστή (και σχετικά γρήγορη) κυκλοφορία της μπάλας, σωστή αμυντική λειτουργία και φυσικά τρία γκολ.

Στο πρώτο μέρος η ΑΕΚ δεν ήταν κακή. Προσπάθησε να ανοίξει τη ρουμανική άμυνα, αλλά δεν το κατάφερε, γιατί οι παίκτες της φοβήθηκαν να πάρουν πρωτοβουλίες και κάνουν το λάθος και κυρίως δεν πίεσαν ψηλά και με επιμονή. Αν φυσικά το σουτ του Καφέ στο 17΄κατέληγε στα δίχτυα, το ματς θα ήταν διαφορετικό πολύ νωρίτερα.

Πιο πολύ όμως και από την πρόκριση, τα χρήματα και τη χαρά για την καλή εμφάνιση, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η ΑΕΚ δείχνει σημάδια επιστροφής στο ποδόσφαιρο που μετράει.

Και αν μάλιστα συγκρίνουμε και με το ποδόσφαιρο που έχουμε δει μέχρι σήμερα από τους "Ευρωπαίους", σίγουρα το δεύτερο ημίχρονο της ΑΕΚ με τη Βασλούι, δίνει στην ομάδα του Μαέστρου Ντούσαν Μπάγεβιτς ένα βαθμό παραπάνω. Με το υπάρχον υλικό. Γιατί με τις προσθήκες δεν μπορώ να φανταστώ.

Και μια που είπαμε για τον Μπάγεβιτς... Σωστά έστησε την ομάδα στο γήπεδο (4-2-3-1), αλλά δεν φάνηκε η έμπνευσή του, γιατί τα δύο αμυντικά χαφ (Μάκος και Καφές) προσπάθησαν, αλλά δεν βοήθησαν όσο θα έπρεπε. Σωστά άλλαξε τον κουρασμένο Λεονάρντο, που πάλεψε και έβγαλε τη συστημένη σέντρα στο κεφάλι του Μαντούκα (1-0), σωστά έριξε τον Ενσαλίβα, να κλείσει τους διαδρόμους και να κλειδώσει το αποτέλεσμα.

Κατά τά άλλα, κορυφαίοι της ΑΕΚ (μετά από χρόνια) ήταν οι δύο πλάγιοι Αραούχο (εξαιρετικός μπακ) και Χουανφράν (η καλύτερη εμφανισή του με τη φανέλα της ΑΕΚ), αλλάνθαστοι οι Μαϊστόροβιτς, Άλβες και φυσικά ο σκόρερ Μαντούκα. Όλοι όμως μένουν στη σκιά του... Θεού Νάτσο Σκόκο που εκτός από τις δύο γκολάρες έκανε πράγματα και θαύματα.

ΥΓ. Ο Ίσμαελ Μπλάνκο ήταν ο πρώτος που υστέρησε. Στην αρχή του ημιχρόνου έχασε ένα άχαστο, αλλά γενικά δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Ευτυχώς, γιατί αν έπαιζε και ο Μπλάνκο, το παιχνίδι θα τελείωνε πολύ νωρίτερα και με 5 ή 6-0...

ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Αραούχο, Μαϊστόροβιτς – Πάβλοβιτς, Λιουμπίνκοβιτς

BIENVENIDO EN AEK ATENAS COMPANERO OLEGUER PRESAS

Oleguer is an economics graduate who missed training with Barcelona to complete his finals. On March 30, 2006, he published his first book with recollections on his youth, early career and the league triumph of 2004-05 (and the subsequent street parade through the Avinguda Diagonal in Barcelona). The book, called Camí d'Itaca (The Road to Ithaca), dealt with such varied subjects as childhood anorexia, the antifascist struggle and the previous Spanish government's involvement in both Gulf Wars, also addressing the player's love of tennis.
Though injured just before the end of the 2005-06 season in a Champions League match and forced to miss the league-winning match against Celta de Vigo, Oleguer was able to return to the pitch to play in the next match at the Camp Nou when the trophy was presented to the team. True to form, Oleguer celebrated wrapped in the colors of the senyera estelada, the Catalan Independist flag. He has said he is an anarchist if by anarchist is meant a person who stands up against social injustice. [7]
He has sympathies with left wing and Catalan nationalist causes and was asked by Subcomandante Marcos of the Zapatistas to play a charity match in Chiapas, Mexico during the summer of 2005. Later that year, he was invited to take part in a meeting of shortlisted players for the Spanish national squad, an invitation that he accepted.
On 7 February 2007, in an article written for Basque language newspaper Berria, Oleguer questioned the validity and independence of legal and judicial processes in the Spanish state, using the example of convicted ETA member Jose Ignacio de Juana Chaos and his hunger strike to question those processes. His decision to write the article brought veiled criticism at Barcelona, both from coach Rijkaard and President Joan Laporta, as well as earning him the disrespect of fellow professional Salva Ballesta.[8]
As a direct result of the article, Oleguer lost his boot sponsorship with sports firm Kelme,[9]and he subsequently signed for Diadora. Oleguer has been the subject of a strong public backlash among some elements in Spain and is regularly heckled and booed in some of the country's football stadiums due to the article and his pro-Catalan independence stance. When asked about whether he felt that he should not have written the piece, he replied, "The consequences I suffer are nothing compared to what many people go through. What did sadden me, though, was that most people didn't actually read the piece. If people engaged in dialogue with intelligence and disagreed, then fine, but they didn't."

(ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗ WIKIPENDIA].

ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑΣ...

Δύο ημέρες πριν το ματς με τη Βασλούι στη Ρουμανία, ο Κυργιάκος δόθηκε στη Λίβερπουλ.

Δύο ημέρες πριν τον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ, ο Τζιμπούρ έθεσε τον εαυτό του εκτός ομάδας, ο Χετεμάι θέλει να την κοπανήσει και ο Παυλης ετοιμάζεται να δοθεί δανεικός στον ΟΦΗ.

Μία ομάδα, που παρά τα προβλήματα ξεκίνησε το καλοκαίρι με πίστη και συσπείρωση, με εμπιστοσύνη στον προπονητή και τους παίκτες, αλλά και στη διοίκηση, δείχνει σημάδια διάλυσης, στην πιο κρίσιμη εβδομάδα, όταν δηλαδή κρίνεται η συμμετοχή της στους ομίλους του Europa League.

Όταν η διοίκηση θέτει στόχους πρέπει πρώτ' απ΄ όλα να τους θέσει στον εαυτό της. Όταν δηλαδή, θέτει στους παίκτες και τον προπονητή, ως πρωταρχικό στόχο την πρόκριση στους ομίλους, οφείλει να οδηγήσει την ομάδα συγκεντρωμένη, πειθαρχημένη και χωρίς άλλοθι, στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Ο Τζιμπούρ προφανώς κατέβηκε από το τρένο, διότι βλέπει ότι ο Μπάγεβιτς δεν μπορεί να τον εντάξει με τον καλύτερο τρόπο στο σύστημα της ομάδας, αλλά κυρίως γιατί διαπιστώνει ότι η διοίκηση ψάχνει να τον ξεφορτωθεί όπως έκανε με τον Κυργιάκο. Η καθυστέρηση της διοίκησης να λύσει τα θέματα, οι μεσοβέζικες λύσεις, οι μισές κουβέντες, τα μισόλογα και η αβεβαιότητα έχουν κάνει την ομάδα άνω-κάτω.

Χωρίς μεσαία γραμμή, γιατι δεν ενισχύθηκε όπως θα έπρεπε, χωρίς άμυνα, γιατί πούλησαν τον βασικό στόπερ και χωρίς επίθεση, γιατί ενώ είχε τέσσερις επιθετικούς έχει μείνει με δύο, εκ των οποίων ο ένας προορίζεται για δανεικός!

Η διοίκηση κοροϊδεύει συνειδητά. Η ομάδα είναι γυμνή και η χρονιά που ξεκινάει δυστυχώς προμηνύεται χειρότερη από αυτήν που πέρασε...

ΟΥΣΤ!...

Από όλα τα σενάρια που διαβάσαμε, από την αρχή του καλοκαιριού, μέχρι σήμερα, σε ό,τι αφορά την ΑΕΚ έχουν επιβεβαιωθεί οι χειρότερες εκδοχές. Ακόμα και οι λεγόμενες "εύκολες αγορές", όπως αυτή του Μανωλά, για παράδειγμα, έγιναν με δανεικά. Είναι χαρακτηριστικό, ότι για να πάρουμε τον παίκτη από τον Θρασύβουλο, δεν δώσαμε χρήματα, αλλά μόνο ένα ποσοστό μεταπώλησης...
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι το πορτοφόλι του Προέδρου δείχνει πόσο ισχυρή είναι μία ομάδα. Κάθε άλλο... Για μένα ισχυρή είναι μία ομάδα, που μπορεί να βγάζει μόνη της τα... προς το ζειν και να ενισχύεται χωρίς να χρεώνεται. Όμως...
Μέχρι να πάρουμε τον Μάκο, μας βγήκε η πίστη ανάποδα, για μία διαφορά με τον Πανιώνιο 100.000 €.
Σε ό,τι αφορά τον Λεονάρντο αφήσαμε τον Κομπότη να μας κοροϊδεύει επί δύο μήνες και στο τέλος τον πήραμε μία εβδομάδα πριν το ματς με την Βασλούι.
Όλοι οι υπόλοιποι παίκτες που αγοράσαμε (Καράμπελας, Μανωλάς, Λούκιτς, Ιορντάκε) μακάρι να μας βοηθήσουν, αλλά δεν φαίνονται να είναι έτοιμες λύσεις.

Δεν τα γράφω αυτά, για να προσθέσω μία ακόμα γκρίνια στις τόσες άλλες. Τα γράφω γιατί μία εβδομάδα πριν από τη λήξη των μεταγραφών, και μετά την πώληση του Σωτήρη Κυργιάκου στη Λίβερπουλ, αφενός μεν δεν τηρείται καμία δέσμευση της διοίκησης. Ούτε εκείνη που μιλούσε για διατήρηση του βασικού κορμού, ούτε η άλλη που έλεγε ότι για κάθε παίκτη που θα φεύγει, θα έρχεται ένας αντικαταστάτης. Ποιος ήρθε, για παράδειγμα, στη θέση του Εντίνιο; Ο Μπάγεβιτς ζητάει σέντερ φορ φουνταριστό. Πούντος;

Λίγο πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφική περίοδος έφυγε ο βασικός στόπερ της ομάδας. Ακούγεται ότι "θα" γίνει πρόταση για τον Γιάχιτς... Τί περιμένουν να κάνουν την πρόταση;
Λένε ότι πήραν 3 εκ. για τον Κυργιάκο (επίσημη ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ). Εκτός από τα χρήματα που λένε ότι πήραν γλύτωσαν και το βαρύ συμβόλαιο του 1,2 εκ. το χρόνο του "Sotis". Γιατί δεν δίνουν τη ρήτρα των 900.000 στον Άρη, να πάρουν τον παίκτη που ζητάει ο Ντούσαν;
Πήραν έναν δανεικό από τη Λίβερπουλ σε μία θέση, που η ΑΕΚ δεν έχει ανάγκη.
Δεν πήραν τον Γκάξα (που επίσης θα καλύπτε περισσότερα κενά, από αυτά που θα καλύψει ο Αραούχο), επίσης για μία διαφορά 200.000 - 300.000 €.

Ας μη μιλήσω για τα σενάρια, περί νέων επενδυτών, με τα οποία κοροϊδεψαν ολόκληρη την κοινωνία και τον ίδιο τον Μπάγεβιτς, παγώνοντας όλες τις μεταγραφές.

Κάνουν λάθη και ολιγορίες που είναι κατά του συμφέροντος της ίδιας τους της τσέπης. Θα μπορούσαν να έχουν κλείσει από τον περασμένο Ιανουάριο τον Παπάζογλου και τον Φωτάκη, χωρίς να πληρώσουν δεκάρα για τις μεταγραφές, και να μη χρειαστεί να δώσουν τώρα χρήματα για αγορά παικτών (πχ. Μάντζιο, άλλον επιτελικό χαφ που ψάχνουν τώρα).

Προτείνουν στην ΠΑΕ μία σύμβαση για το προπονητικό, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο χρεώνει την ΑΕΚ κατά τα διπλάσια, από αυτά που χρεώνεται η ΑΕΚ για τους Θρακομακεδόνες και για ένα μίσθιο που είναι το 1/4 από αυτό που υποσχέθηκαν αρχικά.

Νομίζω ότι γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν προωθούν την ιδέα για ομάδα λαϊκής βάσης...

Το τέλος των μεταγραφών θα δείξει αν οι άνθρωποι είναι απατεώνες ή άσχετοι. Συνήθως στην περίπτωση της διοίκησης της ΠΑΕ επιβεβαιώνονται τα χειρότερα σενάρια.
Σε κάθε περίπτωση, έχουν επτά ημέρες να αποδείξουν ότι δεν είναι ανίκανοι. Και ως τέτοιοι... ΟΥΣΤ!

Η ΧΑΡΑ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ!

Ξεκίνημα και του Πρωταθλήματος, αύριο, με ντέρμπυ με τον Ολυμπιακό, μέσα σε ένα κλίμα οργής και αβεβαιότητας για το μέλλον της ομάδας μας. Όταν το 2004 ανέλαβε την ομάδα ο Ντέμης Νικολαΐδης η ομάδα, αγωνιστικά βρισκόταν σε χειρότερο επίπεδο. Είχε - δεν είχε κάποιους παίκτες, έπαιζε με ορισμένους δανεικούς και αρκετούς ελεύθερους παίκτες, που μόλις είχε καταφέρει να μαζέψει ο Νικολαΐδης. Φυσικά, είχε και δύο μεγάλους ηγέτες: τους Λυμπερόπουλο και Κατσουράνη.
Η αβεβαιότητα για το μέλλον ήταν μεγάλη. Πολλά θα έκρινε η υπαγωγή της ΠΑΕ στο άρθρο 44, που θα επέτρεπε στην ομάδα να διακανονίσει τα χρέη της προς το δημόσιο και να συνεχίσει να αγωνίζεται στην Α' Εθνική και να μην πτωχεύσει.
Ξεκινήσαμε και πήγαμε στο γήπεδο για να στηρίξουμε τη νέα προσπάθεια. Χωρίς να πιστεύουμε ότι πάμε για το Πρωτάθλημα και με την αβεβαιότητα για το μέλλον. Είχαμε όμως τότε την ελπίδα, ότι ό,τι και αν συνέβαινε θα είχαμε μία νέα (σοβαρή λέγαμε) διοίκηση, που θα βάλει μία τάξη, που θα αποτρέψει στο μέλλον να επαναληφθεί ένας παρόμοιος εφιάλτης.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, ύστερα από μετρημένες στα δάκτυλα χαρές (η πορεία μας στο Τσάμπιονς Λιγκ το 2006-2007 και η 4άρα επί του Ολυμπιακού, με το Πρωτάθλημα που πήραμε στο γήπεδο) και αμέτρητες πίκρες ξαναείμαστε στο ίδιο σημείο με το 2004. Καταχρεωμένοι, με μία ομάδα με ορισμένους εξαιρετικούς παίκτες, αλλά με πολλά κενά, αλλά χωρίς προσανατολισμό και χωρίς ταυτότητα. Εκείνο που λείπει, όμως περισσότερο απ' όλα είναι εκτός από τη χαρά, αγνοείται και η ελπίδα. Η ελπίδα που μας έβαζε με ενθουσιασμό να περιμένουμε το αποτέλεσμα του κάθε αγώνα. Εκείνη που μας έκανε παράλογα αισιόδοξους στο ξεκίνημα της κάθε χρονιάς.
Εμείς το χρέος μας το κάναμε. 17.000 διαρκείας υπό αυτές τις συνθήκες, ήταν η μόνη ελπιδοφόρα είδηση αυτού του καλοκαιριού. Η πορεία απέδειξε ότι εναποθέσαμε τα χρήματά μας και κυρίως τις ελπίδες μας σε ψεύτες...
Στο μέσο του πανικού βρίσκεται η ομάδα και ο προπονητής. Ακόμα και αυτούς τους βλέπουμε ανόρεκτους, χωρίς πίστη, χωρίς ενθουσιασμό. Υποψιαζόμαστε (βάσει αυτών που έχουμε δει) ότι είτε δεν δούλεψαν όπως έπρεπε είτε έχουν πετάξει κι αυτοί λευκή πετσέτα.
Η χρονιά ξεκινάει. Η χαρά αγνοείται, όπως αγνοείται και η ελπίδα.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του (γιατί κανένας άλλος δεν ήταν γραφτό να μας βοηθήσει).

TO ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟ...

ΒΑΣΛΟΥΙ - ΑΕΚ 2-1

Σκόρερς: Γούεσλεϊ 28' και 83' (πεν) - Μπλάνκο 68' (πεν).

SC Vaslui: Χαϊσάν, Γκέντσεφ, Ζερλέμ (85’ Ζμέου), Ακάπκο, Ζουμπάρ, Μπαλάτσε, Τεμβανζέρα (90’ Γιοβάνοβιτς), Λιουμπίνκοβιτς, Πάβλοβιτς (75’ Γκαντζιοβεάνου), Φάρκας, Γουέσλεϊ.

ΑΕΚ: Σάχα, Άλβες, Μαϊστόροβιτς, Ενσαλίβα, Λεονάρντο (90+’ Γκέντσογλου), Τζιμπούρ, Μαντούκα, Κουτρομάνος, Μάκος, Μπλάνκο (88’ Ιορντάκε), Γεωργέας.

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Σαίντ Ενζιμί (Γαλλία)
ΒΟΗΘΟΙ: Φρεντερίκ Κανό (Γαλλία), Τζεμέλ Ζιτουνί (Γαλλία)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Ακάπκο, Ζουμπάρ – Μαϊστόροβιτς, Γεωργέας.

Η κακή ΑΕΚ, ήταν τυχερή στο Βασλούι, όχι γιατί η αντίπαλός της έχασε ευκαιρίες να κερδίσει με μεγαλύτερο σκορ, αλλά γιατί απλούστατα από αυτή την ομάδα δεν ήταν δυνατό να χάσει με μεγαλύτερη διαφορά.

Έτσι, η εικόνα των δύο ομάδων, αλλά και το σκορ του πρώτου αγώνα, επιτρέπει στην ομάδα του Μπάγεβιτς να αισιοδοξεί ότι με μία στοιχειωδώς αξιοπρεπή εμφάνιση θα ανατρέψει το εις βάρος της 2-1 και θα περάσει στους ομίλους του Europa League. Πολύ περισσότερο που μέχρι την άλλη Πέμπτη στη βασική ενδεκάδα θα έχουν προστεθεί οι Αραούχο, Χουανφράν και Σκόκο.

Το θέμα όμως δεν είναι εκεί... Το θέμα είναι αν μπορεί, με αυτή τη νοοτροπία και με αυτές τις εμφανίσεις να πάει μακρυά. Το πιθανότερο είναι ότι δεν μπορεί. Και δεν μπορεί, για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι χρειάζεται ενδυνάμωση το ρόστερ της. Ο δεύτερος (και σοβαρότερος λόγος) είναι ότι υπονομεύεται ακόμα και από εκεί που θα περίμενε προστασία. Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στην ιδια τη διοίκηση της ομάδας, η οποία, αφού άφησε την ομάδα γυμνή ή την ενίσχυσε την τελευταία στιγμή, σε θέσεις που ο προπονητής έχει ζητήσει ενίσχυση εδώ και πολλούς μήνες, την έστειλε στο Βασλούι, έχοντας φροντίσει να φέρει τα πάνω-κάτω, με τα τερτίπια της μεταγραφής του Κυργιάκου.

Επιτέλους, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο μία ομάδα, για να πάει μπροστά, χρειάζεται να λειτουργούν όλα στην εντέλεια. Διοίκηση, προπονητές, παίκτες, φίλαθλοι. Στην ΑΕΚ η διοίκηση, ήταν και παραμένει ο αδύναμος κρίκος. Έχασε κάθε έρισμα και κάθε αξιοπιστία στις τάξεις των φίλων της ομάδας και καλό θα ήταν να αναζητήσει επενδυτές και να φύγει. Επενδυτές αξιόπιστούς και όχι γιαλατζί, σαν αυτούς που βρήκαν για να κοροϊδέψουν τον κόσμο και να καθυστερήσουν το μεταγραφικό "σχεδιασμό".

FORZA AEKAPA

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.

ΜΕ ΑΡΧΗ ΤΟ ΑΠΟΨΙΝΟ ΜΑΤΣ ΣΤΟ ΒΑΣΛΟΥΙ.

ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΠΟΔΙΕΣ.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ.

FORZA ΑΕΚΑΡΑ!

ΕΜΠΡΟΣ ΑΗΤΕ ΔΙΚΕΦΑΛΕ.

Τώρα, ήρθε η ώρα να ενωθούμε και να κοιτάξουμε μπροστά. Με ή χωρίς Κυργιάκο. Με ή χωρίς τον οποιονδήποτε...

Οι αετοί είναι εδώ και πρέπει να ανοίξουν τα φτερά τους και να πάρουν την πρόκριση, ήδη από τον πρώτο αγώνα του Βασλούι. Στο κάτω - κάτω υπήρχαμε και πριν τον Κυργιάκο. Στο κάτω - κάτω, με διοίκηση ή χωρίς, τα αετόπουλα από τον Μπλάνκο και τον Σκόκο, μέχρι τον Ντιούφ και τον Κωστάκη τον Μανωλά, τη φανέλα αυτή δεν την τσάκισε ποτέ και κανένας.

ΕΜΠΡΟΣ ΑΗΤΕ, ΔΙΚΕΦΑΛΕ λοιπόν! Κοίτα μπροστά και μην σε νοιάζει τίποτα.

ΤΡΕΧΑΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ

Τώρα... τρεχάτε ποδαράκια μου! Δυστυχώς ξεκινήσαμε τα ίδια τα περσινά, με τις αλλαγές των παικτών λίγες ημέρες πριν αρχίσει το Πρωτάθλημα. Η αποδοχή της πρότασης της Λίβερπουλ από τον Σωτήρη Κυργιάκο ήταν ουσιαστικά αναπόφευκτη. Πώς μπορεί οποιοσδήποτε Έλληνας ποδοσφαιριστής να αρνηθεί πρόταση από ομάδες του επιπέδου της Λίβερπουλ; Θα έλεγε κάποιος ότι η μεταγραφή του "Sotis" είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή έλληνα παίκτη σε ομάδα του εξωτερικού (ίσως μαζί με εκείνη του Γεωργάτου και του Καραγκούνη στην Ίντερ).

Το θέμα όμως είναι τί θα κάνει η ΑΕΚ, δηλαδή πώς θα αντιδράσει η διοίκηση.

Με 3 εκ. στην τσέπη, δεν έχουν καμία δικαιολογία να μην πάρουν τον αντικαταστάτη του Κυργιάκου (όχι βέβαια τον Γκούμα) και τον φουνταριστό που θέλει ο Μπάγεβιτς. Ενδεχομένως και τον Ούγκο Ασις ή κάποιον άλλον επιτελικό μέσο.

Ενδεχόμενος αποκλεισμός από την Βασλούι (ή κακό αποτέλεσμα στο ντέρμπι) θα ανάψει φωτιές στον Θανόπουλο και τους συν αυτώ και θα σημάνει καταστροφή για τη χρονιά πριν καλά καλά αυτή αρχίσει.

Το μόνο σταθερό σημείο σε αυτή την ομάδα είναι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. Αν όμως δεν τρέξει η διοίκηση να καλύψει τα κενά, η αντοχή του "Πρίγκηπα" θα φτάσει στα όριά της και τότε ο Θεός... βοηθός.

ΤΙ ΕΧΩ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ;

Πρέπει να πω ότι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Είναι ο προπονητής, που περισσότερο από κάθε άλλον, θα ήθελα να έχει η ομάδα μου. Όχι ότι δεν του βρίσκω στραβά... Κάθε άλλο. Ποτέ δεν κατάλαβα, ας πούμε, γιατί δεν μπορούσε να συγκατοικήσει με τον Τροχανά, ενώ συνεργάστηκε με τον Ψωμιάδη. Ποτέ δεν εξήγησα την τρομερή του στενή φιλία με τον Μελισσανίδη. Όχι ότι είναι κακό. Απλώς εμένα δεν μου ταιριάζει αισθητικά.

Για τα χαστούκια στα αεροδρόμια, ας μην το συζητήσουμε...

Αλλά, σε κάθε περίπτωση, είμαι με τον Ντούσαν, γιατί την μπάλα που είδαμε με αυτόν στον πάγκο, δεν την ματαείδαμε (Ίσως, η ΑΕΚ του Φερέρ να ήταν ακόμα καλύτερη, αλλά από τη στιγμή που ο Ντέμης έκανε τον αντιπαθή Ισπανό πλανητάρχη, όλα χάθηκαν...).

Πρέπει, ωστόσο να επισημάνω, ότι τα πρώτα δείγματα της νέας χρονιάς δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Όχι μόνο γιατί η παρουσία της ομάδας είναι απογοητευτική, αλλά και γιατί τα δείγματα συμπεριφοράς του Πρίγκηπα δεν πείθουν.

Έγραψα το πρώτο "φάουλ", με την περίπτωση Τζιμπούρ. Ουσιαστικά "άδειασε" τον παίκτη, που δεν είχε προκαλέσει με τη συμπεριφορά του. Χθες, μετά τον αγώνα με τη Μαγιόρκα, άδειασε ξανά τον Αλγερινό, αλλά συμπεριέλαβε στο άδειασμα και τον Σκόκο, ζητώντας και άλλον επιθετικό. Κάτι δεν πάει καλά...

Να εξηγούμαστε. Αν αρχίσω να μετράω τα "εγκλήματα" του Ντέμη, στην κορυφή της λίστας είναι σίγουρα η φυγή του Νίκου Λυμπερόπουλου (ακολουθεί η μη ανανέωση του συμβολαίου του Μόρα και ο κακήν κακώς διωγμός του Τσιρίλο). Ο Λύμπε ήταν μοναδικός και σαν χαρακτήρας και σαν παίκτης. Δίπλα του ο Μπλάνκο "έλαμπε" σαν τη στολισμένη Παναγία, με τα αγήματα του ναυτικού και την λουστραρισμένη μπάντα! Ο Μάντζιος, σαν θέση, μοιάζει στον Λυμπερόπουλο, αλλά δεν του φτάνει ούτε στο μικρό του δακτυλάκι.

Αυτό όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι η ΑΕΚ έχει μία πολύ αξιόπιστη επίθεση, αποτελούμενη από τους Μπλάνκο, Τζιμπούρ, Σκόκο και Παυλή. Είναι τόσο αξιόπιστη η επίθεση αυτή, που πέρσυ, σε μία από τις χειρότερες χρονιές της, μόνο στο πρωτάθλημα έβαλε 32 γκολ. Και μάλιστα, τα περισσότερα, τα έβαλε από την ημέρα που ο ίδιος ο Ντούσαν ήρθε στην ομάδα.

Από τη στιγμή που αποκτήθηκε και ο Λεονάρντο και που ο Μαντούκα δείχνει να βρίσκεται σε σούπερ φόρμα, αναρρωτιέται κανείς τί θα τον κάνει τον Μάντζιο (εάν φυσικά αποκτηθεί).

Πολύ φοβάμαι, ότι ο Ντούσαν έχει πάθει οξεία Τενκατίτιδα... Δηλαδή, έχουμε 8 παίκτες σε μία θέση και αντί να τους κάνουμε να παίξουν, τους βγάζουμε άχρηστους και ζητάμε να αποκτήσουμε ένατο. Έλπίζω, να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο και να πρόκειται μόνο για ποδοσφαιρική κλιμακτήριο (που λέει και ο Μητσικώστας). Γιατί ανάμεσα από την Τενκατίτιδα, προτιμώ την κλιμακτήριο του Ντούσαν. Μπορεί να έχει λίγη παραπάνω, αλλά είναι σύμφωνη με το μοντέλο, τις ανάγκες και της δυνατότητες της ΑΕΚ. Και επιτέλους, ο Σερβοέλληνας τεχνικός πρέπει να καταλάβει ότι ήρθε στην ΑΕΚ, για να βοηθήσει μία κατάσταση και όχι για να ανοίγει νέες πληγές.

Άντε μπράβο!

ΜΑΥΡΑ ΤΑ ΜΑΝΤΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ... ΣΕΡΕΝΑΤΑ ή ΑΛΛΙΩΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΣΛΟΥΙ

ΑΕΚ - ΜΑΓΙΟΡΚΑ 1-3

Λεονάρντο 24' - Μαρτίθ 49', Αντούριθ 65', Βίκτορ 91'

ΑΕΚ (Ντούσαν Μπάγεβιτς): Σάχα, Ζεράλντο, Μανωλάς, Χουανφράν, Γεωργέας (66΄ Κουτρομάνος), Γιαχάγια, Γκέντσογλου (84΄ Ντιούφ), Ιορντάκε (66΄ Λαγός), Μαντούκα (57΄ Μπερνς), Λεονάρντο (79΄ Ρίκκα), Μπλάνκο ΜΑΓΙΟΡΚΑ (Γκρεγκόριο Μανθάνο): Λούξ, Γκονζάλες, Ράμις, Σουάρες, Βαρέλα, Νούνες, Ντίαζ, Μαρτί, Αντούριθ, Τρέχο, Κάστρο

Ειλικρινά, βαρεθήκαμε! Βαρεθήκαμε να ψάχνουμε δικαιολογίες και άλλοθι. Και επιτέλους, ας καταλάβουν όλοι ότι, πιο πολύ από το να κερδίζουμε, θέλουμε να βλέπουμε ωραίο ποδόσφαιρο. Και δεν βλέπουμε!
Η δικαιολογία ότι έλειπαν αρκετοί παίκτες στέκει ως ένα βαθμό. Κι αυτό γιατί όπως κατέβηκε η ΑΕΚ στην επίθεση, μπορεί να τη δούμε αρκετές φορές φέτος. Για παράδειγμα η τριάδα Λεονάρντο, Μαντούκα, με τον Μπλάνκο στην κορυφή δεν είναι ένα σχήμα εντελώς απίθανο. Η απουσία των Τζιμπούρ - Σκόκο, δεν αρκεί να δικαιολογήσει την αφλογιστία (δεν κάναμε ούτε μία ευκαιρία), ενώ ο Ιορντάκε προς το παρόν δεν δείχνει παίκτης για... ΑΕΚ.
Στη μεσαία γρααμμή, ο Γιαχάγια έδειξε κεφάτος, αλλά το φιλότιμο δεν συνδιάστηκε με την ποιότητα. Ο δε Γκέντσογλου (επίσης) φιλότιμος δεν έδειξε σπουδαία πράγματα. Στην αρχή του ματς, μάλιστα, κλοτσούσε την μπάλα λες και ήταν το πεπόνι του ράγκμπι.
Έτσι, το μόνο καλό που είδαμε, αλλά δεν αρκεί να μας παρηγορήσει, είναι η εξαιρετική παρουσία του Σάχα (έπιασε και πέναλτι, τί άλλο να κάνει;) και η επίσης ελπιδοφόρα εμφάνιση του Κώστα Μανωλά. Το παιδί ξέρει να αμύνεται, αλλά ξέρει και να βγάζει και την μπάλα μπροστά, όταν χρειάζεται. Και το κυριότερο: δεν τον πήρε το ποτάμι της κακής απόδοση των υπολοίπων.
Σε όλα, ανεξαιρέτως, τα φιλικά παιχνίδια η απόδοση της ομάδας ήταν τύπου "Δώνη, Δώνη η υπομονή τελειώνει". Το θέμα είναι ότι με τον Ντούσαν στον πάγκο και εμφανίσεις ίδιου επιπέδου, τελειώνουν και οι ελπίδες μας. προς το παρόν, με εμφανίσεις σαν αυτή δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα, παρά μόνο να ξαναζήσουμε τον περσινό εφιάλτη, ξεκινώντας από το ματς με τη Βασλούι την ερχόμενη Πέμπτη. Μακάρι να βγούμε ψεύτες.

ΤΟ "ΑΛΑΝΙ", ΤΟ ΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ

Ότι ο Παναθηναϊκός ψάχνει απεγνωσμένα για δύο-τρία στόπερ της προκοπής, είναι γνωστό. Και όσο οι Βάζελοι βλέπουν ότι το "χάμερ" είναι ο Μπίασμιρ (δεν είναι κακός, αλλά πιο πολύ για Βιτάρα μου μοιάζει) και ότι οι υπόλοιποι στόπερ με τους οποίους θα βγάλουν τη χρονιά είναι ο Σαριέγκι, ο Βίντρα και ο Καντέ, τόσο το απωθημένο τους να ξαναδούν τον Σωτήρη Κυργιάκο ντυμένο στα πράσινα μεγαλώνει. Εκατομμύρια Παναθηναϊκοί οπαδοί ξυπνάνε και κοιμούνται με τη φαντασίωση να δουν τον Σωτήρη Κυργιάκο να ανεβαίνει στο κότερο του Πατέρα και να βγαίνει ντυμένος στα πράσινα. Ωραίο! Κι εγώ κάθε βράδυ ονειρεύομαι την Μπελούτσι, αλλά ξυπνάω με την Καλλιόπη.

Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Η φαντασίωση των Βάζελων δεν ενοχλεί κανέναν. Σίγουρα δεν ενοχλεί τον Κυργιάκο, όπως κι εγώ δεν ενοχλώ τη Μόνικα. Εκείνο που ενοχλεί είναι ο βρώμικος πόλεμος που έχουν ανοίξει τα παπαγαλάκια του Goal και του "Σέντρα Fm", που δεν χάνουν ευκαιρία να χτυπάνε την ΑΕΚ με τον πιο βρώμικο τρόπο.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν συμφέροντα, συμφωνίες στο παρασκήνιο ή άλλα συμφέροντα. Δεν μ' αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας. Όμως, μπορώ να κρίνω αυτό που βλέπω... Οι ίδιοι άνθρωποι, δημοσίευσαν ένα εσωτερικό mail του Θανόπουλου προς τους συνεταίρους του στην ΠΑΕ ΑΕΚ. Έστησαν δηλαδή μάτι στην κλειδαρότρυπα, για να μας πουν τί; Ότι η ΑΕΚ χρωστάει; Ευχαριστούμε για την πληροφορία!

Λίγες μέρες αργότερα, βγαίνουν στα ραδιόφωνα (Βασίλη Βέργη πρωτοστατούντος) κραυγάζοντας: "Ο Θάνόπουλος είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει τον κόσμο της ΑΕΚ, για τις διαπραγματεύσεις με τους επενδυτές και να μας πουν γιατί χάλασε η συμφωνία που ο ίδιος έλεγε ότι θα κλείσει σίγουρα". Με τη διαφορά ότι ο Θανόπουλος, στις δηλώσεις του στο Ζέεφελντ μίλησε για συγκρατημένη αισιοδοξία κύριοι του Goal και του Σέντρα FM.

Ο ίδιος κύριος, μαζί με τον Ασημακόπουλο και τον Δημάτο φώναζαν: "Να απαντήσει ο Θανόπουλος στον Κομπότη. Έχουν κάνει την ΑΕΚ μικρή, που επιτρέπουν στον Κομπότη να λέει ότι μπορεί πιο εύκολα να αγοράσει τον Μπλάνκο ο Λεβαδειακός, παρά η ΑΕΚ τον Λεονάρντο". Και λίγο νωρίτερα φώναζαν: "Ο Θανόπουλος να βγει και να αποκαλύψει στον κόσμο της ΑΕΚ, τη ρήτρα στο συμβόλαιο του Κατσουράνη". Λες και ο Θανόπουλος πρέπει να απαντάει στην αλητεία του καθένα και να αποκαλύπτει τις ρήτρες των συμβολαίων που υπογράφει, επειδή έτσι αρέσει στον Βέργη και τον Δημάτο.

Ό,τι μπούρδα δηλαδή περάσει από το φτωχό μυαλό τους, βγαίνουν και την πετάνε, προκειμένου να χτυπήσουν την ΑΕΚ. Και φυσικά, τρώνε απανωτά τα χαστούκια, γιατί ως γνωστόν, η διαπραγματευτική τακτική Θανόπουλου έντυσαν τον Λεονάρντο στα κίτρινα, έφεραν 1εκ. Ευρώ, από τη μεταγραφή Κατσουράνη κλπ.

Αν μέχρι σήμερα, όλα όσα γράφει το Goal και λένε από τον Σέντρα FM είναι απλώς εκτιμήσεις τους και ο καθένας μπορεί να τις κρίνει όπως νομίζει (εγώ λέω ότι λένε χαζομάρες, αλλά άλλοι μπορεί να συμφωνούν μαζί τους), αυτό που έγραψαν για τη συνάντηση Κυργιάκου - Πατέρα στο κότερο, είναι προφανή ψέματα, για τα οποία τους διέψευσε και ο Κυργιάκος και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Τί έγραψε το "Goal"; "Οι δύο άντρες τα είπαν στο κότερο του προέδρου του "τριφυλλιού", όμως πολύ δύσκολα μπορεί να ανατραπούν τα αρνητικά δεδομένα και να πραγματοποιηθεί η μεταγραφή. Το μεγάλο αγκάθι είναι τα χρήματα που θεωρούν στον ΠΑΟ ότι "πρέπει να επιστρέψει" ο Σωτήρης Κυργιάκος από την περιβόητη δικαστική διένεξη με την πράσινη ΠΑΕ". Ακούστε, δηλαδή, πόσα ψέματα:

1. Η συνάντηση δεν έγινε στο "κότερο", αλλά στα γραφεία του Προέδρου του ΠΑΟ, όπως αποδείχθηκε από τις διαψεύσεις του Σωτήρη Κυργιάκου και της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

2. Δεν τέθηκε καν ζήτημα μεταγραφής, με "αγκάθι" αυτά που πρέπει να επιστρέψει ο Κυργιάκος, αλλά το μόνο θέμα που συζήτησαν ήταν ακριβώς αυτή η δικαστική διένεξη.

3. Προφανώς, αν ο ΠΑΟ ήθελε τον Κυργιάκο το μεγαλύτερο αγκάθι θα ήταν το συμβόλαιο του παίκτη με την ΑΕΚ...

Δεν πιστεύω ότι θα σταματήσουν να χτυπάνε την ΑΕΚ οι φωστήρες του GOAL και του Σέντρα FM. Δεν κάνουν τίποτ' άλλο από το να συντηρούν τη φαντασίωση του λαού του ΠΑΟ, να δει επιτέλους τον Κυργιάκο στα πράσινα και να αγοράσει η ομάδα τους ένα στόπερ της προκοπής. Δεν υπάρχει πρόβλημα... Η διαφορά είναι ότι όταν θέλω να ενημερωθώ αγοράζω εφημερίδα. Όταν χρειαστεί να συντηρήσω τις φαντασιώσεις μου θα αγοράσω το Goal.

ΣΤΟΝ ISMAEL BLANCO - AEK PARA SIEMPRE

Το χαμόγελό σου σαν αναπνοή μου

Το χαμόγελό σου η μόνη ανάμνησή μου

Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει

Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Στην ζωή μου χρώμα το χαμόγελό σου

Ήρθες και κατάργησες για πάντα το χειμώνα

Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει

Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου

Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά

Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου

Μου χαμογελάς και νοιώθω εγώ παιδί ξανα

ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ

ΑΕΚ-ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ 0-2

Παλέρμο 43', Μόουτσε 54'

ΑΕΚ (ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ): Σάχα, Μαϊστόροβιτς, Ενσαλίβα (66’ Γιαχάγια), Λεονάρντο (46’ Χετεμάι), Τζιμπούρ (71’ Ιορντάκε), Μαντούκα (61’ Ταχτσίδης), Κουτρομάνος (76’ Γεωργέας), Μάκος (79’ Μπερνς), Καράμπελας (54’ Χουάνφραν), Κυργιάκος (72’ Ζεράλντο), Σκόκο (61’ Παυλής).
Boca Juniors (ΜΠΑΖΙΛΕ): Αμπονταντζιέρι, Κασέρες, Μορέλ, Ιμπάρα, Μπατάλια, Παλέτα, Μόουτσε (77’ Νουάρ), Μέντελ, Παλέρμο (77’ Βιάτρι), Ρικέλμε, Ινσούα (63’ Γκαϊτάν).

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Σταθόπουλος (Αχαΐας)
ΒΟΗΘΟΙ: Πάνου (Αιτ/νίας), Ακριβός (Αθηνών)

ΚΙΤΡΙΝΕΣ: Ιορντάκε

Το ότι η ΑΕΚ είναι μία ομάδα κατά πολύ χειρότερη από την Μπόκα Τζούνιορς (μία από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο) δεν χρειαζόταν να περιμένουμε το φιλικό ματς για να το διαπιστώσουμε. Ίσα-ίσα, που πριν το ματς θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι θα ήταν δύσκολο να διαπιστώσουμε την πρόοδο ή τις αδυναμίες της ομάδας μας. Όμως, κάποια συμπεράσματα βγήκαν. Και είναι συμπεράσματα και ενθαρρυντικά και αρνητικά.

Στα θετικά: Απέναντι σε μία φανταστική ομάδα, η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή στο πρώτο μέρος. Με σωστή αμυντική λειτουργία, αλληλοκάλυψη, τακτική οργάνωση αρκετά επιτυχημένη. Ο Μπάγεβιτς κατέβασε την ομάδα με 4-2-3-1. Τα δύο αμυντικά χαφ (Ενσαλίβα και Μάκος) κάλυψαν σωστά τα μπακ (Καράμπελας αριστερά, Κουτρομάνος δεξιά) και πήραν και αρκετές βοήθειες στο μαρκάρισμα, από τον Λεονάρντο (ξεκίνησε από αριστερό χαφ, αλλά μετά το 10' ο Μπάγεβιτς τον έφερε δεξιά) και από τον Μαντούκα (επιτελικό χαφ) και τον Σκόκο, που προσπάθησε να παίξει πιο κοντά στον προωθημένο Τζιμπούρ.

Στα 45 λεπτά του πρώτου ημιχρόνου, ο Μπάγεβιτς άλλαξε πολλές θέσεις στους τέσσερις προωθημένους του και δεν είδε άσχημα πράγματα. Εναλλαγή θέσεων, διάθεση για συνεργασία, κάποιες ωραίες φάσεις, απέναντι σε μία αδιαπέραστη άμυνα. Βέβαια, η απουσία του Μπλάνκο ήταν προφανής, όσο και ότι ο Τζιμπούρ δεν είναι κλασικός σέντερ φορ, αλλά δεύτερος επιθετικός (όπως και ο Σκόκο).

Επίσης, φάνηκε ότι ο Μάκος είναι μία σημαντική προσθήκη, διότι αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο όχι μόνο ως ανασταλτική λειτουργία (όπως κάνει ο Ενσαλίβα), αλλά και ως επιθετική. Γι' αυτό και όταν έβγαινε μπροστά, η ΑΕΚ κέρδιζε έναν επιπλέον επιτιθέμενο, που έκανε αριθμητική διαφορά.

Στα αρνητικά της ομάδας του πρώτου μέρους συγκαταλέγεται η αδυναμία του Νίκου Καράμπελα να βοηθήσει την ομάδα επιθετικά. Αμυντικά δεν τα πήγε άσχημα. Ο αριστερός μπακ της ΑΕΚ έκανε αρκετές φορές σωστή κίνηση προς το κέντρο της άμυνας, όταν η αντίπαλη ομάδα έβγαζε σέντρα από τα δεξιά. Το γκολ βγαίνει από σέντρα από την πλευρά του, αλλά ο Μόουτσε είναι σε προφανή θέση οφσάιντ, που δεν είδε ο επόπτης.

Επίσης, η εμμονή του Ενσαλίβα να γυρίζει την μπάλα προς τα πίσω καθυστερεί δραματικά την ανάπτυξη της ομάδας.

Στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν πολλές αλλαγές, από τις οποίες μπορεί κάποιος να βγάλει κάποια συμπεράσματα. Για παράδειγμα η σύγκριση Ενσαλίβα-Γιαχάγια ευνοεί τον Σενεγαλέζο. Ο Χετεμάι είναι μία πολύτιμη μονάδα, ικανή να βοηθήσει και στο 4-4-2 και το 4-3-3, ως το τρίτο αμυντικό χαφ. Ο Ιορντάκε δεν είναι ακόμα ικανός να βοηθήσει. Ο Ταχτσίδης αν δεν βάλει μυαλό, θα παρακαλάει για ανανέωση του συμβολαίου του.

Μάγος δεν είμαι, ούτε στο μυαλό του Μπάγεβιτς. Νομίζω όμως, ότι ο Σέρβος, για να χωρέσει στην ομάδα του όλα τα πλεονεκτήματα θα κάνει ένα τρικ. Δηλαδή, θα παίξει 4-3,5-2,5!

Θα βάλει δηλαδή:

Σάχα, τερματοφύλακα.

Μαϊστόροβιτς, Κυργιάκο, κεντρικούς αμυντικούς.

Καράμπελα (ή Χουανφράν) αριστερό μπακ.

Γκάκα δεξί μπακ.

Μάκο, Ενσαλίβα (ή Καφέ ή Γιαχάγια) αμυντικά χαφ

Μαντούκα (ή Λεονάρντο) (αριστερούς χαφ, στη γραμμή μπροστά από το αριστερό μπακ, που θα το αφήσει πίσω, να μην κατεβαίνει).

Δεξιά Σκόκο ή Τζιμπούρ

Δεύτερο επιθετικό Σκόκο ή Τζιμπούρ.

Μπλάνκο, σέντερ φορ.

Στην όλη ιστορία, δύσκολα χωράει ο Λεονάρντο, ο Μαντούκα, ο Σκόκο και ο Τζιμπούρ, αλλά, ως γνωστόν, δεν είναι απαραίτητο να παίζουν όλοι, πάντα.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ! Ή ΑΛΛΙΩΣ FORZA AEKAPA

Σε λιγότερο από μία ώρα ξεκινάει, για όλους εμάς, που αγαπάμε την ΑΕΚ η νέα αγωνιστική χρονιά... Και είναι για όλους μια ιδιαίτερη στιγμή...

Θα βάλουμε στην τσέπη τα καινούρια εισιτήρια διαρκείας μας και θα τρέξουμε στο γήπεδο. Στο άχαρο ΟΑΚΑ, που όμως όταν παίρνει τα χρώματά μας, γίνεται όμορφο.

Η "πρώτη" της ομάδας, είναι για όλους εμάς μία στιγμή μαγική. Είναι η στιγμή που ξαναβρισκόμαστε στο γήπεδο. Είναι μια στιγμή γεμάτη από τις προσδοκίες μας για επιτυχία.

Για καλή χρονιά.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΕΚΑΡΑ. Ή ΑΛΛΙΩΣ: FORZA AEKAPA

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ;

Όσο και αν υποστηρίζουμε, ορθώς, ότι από τα φιλικά προετοιμασίας δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα... Όσο και αν τα σχήματα που συχνά δοκιμάζονται δεν πρόκειται να τα δούμε ποτέ σε επίσημους αγώνες... Όσο και αν διαβάζουμε ότι ο Μπάγεβιτς στην πρώτη φάση της προετοιμασίας δούλεψε περισσότερο για τη φυσική κατάσταση και λιγότερο στην τακτική... Όσο και αν οι παίκτες είναι "πιασμένοι", το χελάκι μας δεν γέλασε ακόμα, ούτε από τους παίκτες που αποκτήθηκαν μέχρι τώρα, ούτε από τη λεγόμενη "χημεία" της ομάδας, που δεν βλέπουμε να αποδίδει στο χορτάρι.

Ο φιλικός αγώνας με τον Πανιώνιο, ήταν ο τέταρτος στη σειρά, μετά την Ανκαραγκουτσού, την Κλουζ και την Μπούργκας. Στη Νέα Σμύρνη η "νέα ΑΕΚ" κατάφερε δύο πρωτιές. Πρώτη νίκη και πρώτος αγώνας χωρίς να δεχτεί γκολ. Εξακολουθεί όμως, να υφίσταται σοβαρό πρόβλημα στην ανάπτυξη της ομάδας, που και στους τέσσερις αγώνες συνολικά έκανε ευκαιρίες που μετριούνται στα δάχτυλα και που έδειξε ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει τις αδυναμίες της περασμένης περιόδου. Κυρίως, την αδυναμία στην ανάπτυξη της ομάδας, την ικανότητα να κρατάει μπάλα και να έχει την κατοχή, όποτε πρέπει και όσο πρέπει.

Σωστά μπορεί να πει κάποιος ότι αν θυμηθεί την πρώτη χρονιά της προεδρίας Νικολαΐδη (με Φερνάντο Σάντος στον πάγκο), η ΑΕΚ έχανε ακόμα και από αραβικές ομάδες. ΟΚ! Αν το ρίξουμε στις προλήψεις μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι. Επειδή, όμως είδαμε το περσινό έργο και διαπιστώνουμε και στα φιλικά ότι επιμένουν να υπάρχουν τα ίδια προβλήματα, δικαιούμαστε να ανησυχούμε, καθώς δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι. Και πώς θα μπορούσε να αλλάξει;

Είτε με την προσθήκη κάποιων ποιοτικών ποδοσφαιριστών με επιθετική νοοτροπία, ικανών να κατεβάζουν την μπάλα, να την μοιράζουν σωστά κάθετα ή διαγώνια... Είτε μέσω της ομαδικής προσπάθειας, που θα επέτρεπε στον Μπάγεβιτς να βγάλει "λαγούς" απ' το καπέλο του.

Μέχρι τώρα δεν βλέπουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αντί για επιτελικό μέσο, μόνο υποσχέσεις έχουμε δει μέχρι τώρα. Και αντί για "λαγούς" από το καπέλο το μόνο που είδαμε είναι η συνεχής και αδιάλειπτη χρησιμοποίηση του Καφέ, ο οποίος είναι ο παίκτης, που μέχρι τον αναμενόμενο τραυματισμό του (με θλάση) ήταν ο παίκτης με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στους φιλικούς αγώνες.

Με άλλα λόγια, χωρίς καμία διάθεση γκρίνιας, πολύ φοβάμαι ότι η λογική της διοίκησης ότι "τα περιμένουμε όλα από τον Μπάγεβιτς" οδηγεί την ομάδα σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.

Είχα γράψει, στο τέλος της προηγούμενης περιόδου, ότι αν στηριχθεί το υπάρχον ρόστερ, η ομάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει το μέγιστο των στόχων της, δηλαδή το πρωτάθλημα. Η ομάδα, δεκαπέντε ημέρες πριν το ξεκίνημα των αγωνιστικών της υποχρεώσεων παραμένει γυμνή και κινδυνεύει να χάσει ακόμα και το ελάχιστο των στόχων της, δηλαδή την πρόκριση στους ομίλους του Europa League.

Για σκεφτείτε... Η ΑΕΚ έχει δύο δημιουργικά χαφ. Τον Καφέ και τον Ταχτσίδη. Ας μη συγκρίνουμε ποιους έχουν ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟ, ο ΠΑΟΚ και ο Άρης στην ίδια θέση. Ας σκεφτούμε απλά, ότι για τα play-off του Europa League ο Καφές πιθανότατα θα απουσιάζει και ο Ταχτσίδης (όσο ταλαντούχος και αν φαίνεται) δεν τυγχάνει ούτε της εμπιστοσύνης του Μπάγεβιτς, αν κρίνουμε από το χρόνο συμμετοχής που του έδψσε στα φιλικά. Άσε που υποψιάζομαι πως ο νεαρός έχει ήδη κλείσει σε άλλη ομάδα, για του χρόνου που λήγει το συμβόλαιό του και φέτος θα τα φορτώσει στον... κόκκορα.

Εν ολίγοις, φως στην άκρη του τούνελ δεν φαίνεται. Και όταν λέμε φως, δεν εννοούμε τίτλο... Εννοούμε να δούμε λίγη μπάλα της προκοπής.

Η διοίκηση της ΑΕΚ καλά τα πήγε μέχρι τώρα... Διατήρησε το υλικό, πήρε κάποιους παίκτες (Μάκος και Ιορντάκε θα βοηθήσουν σίγουρα, οι άλλο θα δούμε), αλλά καθυστερεί σημαντικά να καλύψει τις τρύπες του ρόστερ, στη θέση του δεξιού μπακ και του επιτελικού μέσου. Και εκεί, κινδυνεύει να εκτεθεί. Σαν το μαθητή, που διάβασε όλο το βιβλίο, αλλά από βαρεμάρα δεν διάβασε την τελευταία σελίδα του. Και αποτυγχάνει στις εξετάσεις γιατί η σελίδα αυτή είναι το θέμα των εξετάσεων.

Πολύ φοβάμαι, ότι η διοίκηση της ομάδας θα την πατήσει σαν τον μαθητή, που διαβάζει όλο του βιβλίο και επειδή βαριέται δεν διαβάζει την τελευταία παράγραφο. Τί θα γίνει όμως, αν τα θέματα που θα πέσουν είναι από την παράγραφο αυτή;